Boş bir uğraş. insanlar kendileri bir şeylerin farkına varmadıkça değişmezler. Onların iyiliği için uğraşsanız da önemli yok. Bireysel deneyimlemelerin getirilerini hiçbir 2. Kişi sağlayamaz.
Onları kendinizden uzaklaştırır. Siz onları ne kadar uyarırsanız, doğru olduğuna inandığınız noktaya çekmeye çalışırsanız, onu normal kabul ettiği kavramdan uzaklaştırmaya çalıştığınız için kötü olursunuz. Aslında iyi olduğunu kendileri de bilse bile bunu yaparlar. Bırakın efenim, kendiniz yıpratmayın. Değmiyor. Bir Ice chocolate mocha için ve keyfinize bakın.
Kendini bir sik zannetmektir.
Tavsiye verirsin, dolaylı hikayelerle fikir edinmesine çalışırsın anlarım.
Öbür türlü sorarlar adama sen ne kadar mükemmelsin de akıl veriyorsun diye.
Kaldı ki sizi değiştirmeye çalışanlar "size ; size sormadan iyilik yapmaya kalkanlar"dır.
Öyle insanlara dikkat etmeli. Bize bıraktıkları vicdani borçla bizi kontrol etmeye uğraşırken ezik büzük bir halde bulabiliriz kendimizi.
Gereksizdir. Her insanın karakteri belirlidir. O insanı değiştirmeye çalışmak onu mutsuzluğa itmek demektir. Hiç kimseyi olmadığı birine dönüştüremezsiniz.
Madem değiştireceksin onun için ugrasacaksın o zaman sana demezler mi sen o insanla tanışırken aklın neredeydi diye. Görüyolar beğeniyor dışardan hersey iyi güzel ama fikirler inanıslar farklı neyse ben nasıl olsa hallederim onu istedigim kalıba sokarım onu diyolar. Yazık degil mi karsındakine o da gercekten her seyiyle begenildigini sanarak mutlu oluyor karşısındakini de mutlu etmeye calısıyor ama sonra başlıyor uyumsuzluklar degistirme cabasında başarısız olan arkadas başlıyor sitemlere olmuyor diye iyi de kardesim sen degilmiydin onu zamanında beğenen isteyen noldu degiştiremeyecegini anlayınca mı zıt karakterler oluverdiniz.
