insanı yoran anlamak değil anlamaya çalışmaktır. zira anlamak o kadar kolay değildir.
insanları anlamaya çalışmaktan vazgeçmek hemen hemen çoğumuzun yaşadığı bir pes ediştir.
asla yapılmaması gerekendir.
kanaatimce en doğrusus oldukları gibi kabul etmektir.
insanlar pozitif değişime açık değillerse ne yapılabilirki?
ne iseler öyle olsunlar.
böylelikle ne siz üzülürsünüz ne de karşınızdaki.
lakin kabulleneceğim diyede taviz vermemek gerekir.
paye vermeden anlamaya çalışın.
ne kadar ters olsada unutmamalı ki en kötü düşünce dahi iyi olanı doğrular.
bazılarını anlamaktan vazgeçebilinir ama gönüle alınan insanları dost ve sevgiliyi anlamaktan vazgeçmek zordur. çünkü biri ile yakınlaştıkça beklenti artar ve beklenti dışı hareketler anlamlandırılamazsa üzüntü verir.
insanları anlamaya çalışmak, renk körü birinin puzzle yapmaya çalışması gibidir.
bir araya getirir ama genel resmi anlamdıramaz ki ben böyle oldum. insanları anlayamıyorum dedigim noktada birazcık da olsa anlamaya başladığımı sezdim. *
yok artık.
insanlar gün geçtikçe daha da karmaşık duygular içine giriyorlar.bu da türlü psikolojik değerlerin türemesine neden oluyor haliyle.vazgeçmek veya çabalamak kişinin kendi seçimidir ancak kaçış içinde olmak da nereye kadar?
türlü türlü insan profilleri bizi yıldırmasın.boşverin.
ben kendimi bile bazen anlamaz iken birde insanları anlamaya çalışmak mı şaka gibi geliyor artık.o kadar insanı anlamak;birde içine tüm kadınlar dahil...bir tanesini anlamak bile o kadar zor iken tümünü düşünmek istemiyorum.hele erkekleri gine anlayabiliyorsun da bazen hemcinslerim yani kadınları anlamakta baya güçlük çekiyorum. bu kadar karmaşık neden olunur ki.sadece kızlar değil herkesin net olması lazım. hiç uğraşmaya gerek yok birini anlamıyorsan oradan direk uzaklaş.
