insanları anlamaya çalışmak, renk körü birinin puzzle yapmaya çalışması gibidir.
bir araya getirir ama genel resmi anlamdıramaz ki ben böyle oldum. insanları anlayamıyorum dedigim noktada birazcık da olsa anlamaya başladığımı sezdim. *
bazılarını anlamaktan vazgeçebilinir ama gönüle alınan insanları dost ve sevgiliyi anlamaktan vazgeçmek zordur. çünkü biri ile yakınlaştıkça beklenti artar ve beklenti dışı hareketler anlamlandırılamazsa üzüntü verir.
asla yapılmaması gerekendir.
kanaatimce en doğrusus oldukları gibi kabul etmektir.
insanlar pozitif değişime açık değillerse ne yapılabilirki?
ne iseler öyle olsunlar.
böylelikle ne siz üzülürsünüz ne de karşınızdaki.
lakin kabulleneceğim diyede taviz vermemek gerekir.
paye vermeden anlamaya çalışın.
ne kadar ters olsada unutmamalı ki en kötü düşünce dahi iyi olanı doğrular.
insanı yoran anlamak değil anlamaya çalışmaktır. zira anlamak o kadar kolay değildir.
insanları anlamaya çalışmaktan vazgeçmek hemen hemen çoğumuzun yaşadığı bir pes ediştir.
