empatinin yetersiz kaldığını görmemize neden olandır.
kimi zaman hatta kimi değil her zaman düşünüyorum kim, niçin bunu yaptı diye ama hep cevapsız sorularım. empati de yapsam, ihtimalleri de düşünsem aklım almıyor, almak istemiyor. delirecek gibi oluyorum, göz yaşlarıma engel olamıyorum. aklıma düştüğünde ne yapıyor olursam olayım bırakıp sadece düşünüyorum ister sevgili olsun, ister dost ya da arkadaş belki sadece bir tanıdık. anlayamadıkça çöküyorum, nefretim artıyor karşımdakine değil kendime. olmak istediğim bu değil diyorum. azıcık düşündüğün gibi ol bencil diyorum ama yok, olmuyor işte.
Hele ki anlayamadığım en sevdiğim olunca, nasıl böyle kayıtsız kalabildiğini düşündükçe sıcak basıyor, göz yaşları iniveriyor.
zordur. istek, çaba, azim ister. insanları anlamak kendi bakış açınızla değerlendirmek değil, onları kendi kalıplarında görmek, kabullenmek, değerlendirmektir.
insanoğlunu anlamak zor(kendim dahil).
-kavga, kin, nefret sapıklık vs.vs. ne olurdu herşeyi tadında bıraksak. göremiyoruz hala fazlası zarar..
-kuş bakışı bir baksak hayata; ne insanlar görürüz, herşeyi önündedir ama arkasını dönmek ister.. ne insanlar görürüz, hiçbir şeyi yoktur ama hayata sırtını dönmez..
-bir yanda krizi arkasına alıp, 3 kuruş daha fazla kazanmak adına ekonomik kriz üzerinden rant sağlayan patronları görürsünüz ki konunun başlığını dahi haketmeyen varlıklardır. bu varlıklar paraya taparlar.
-bir yanda da kalbi mecnun gibi çöllerde yanan bir adam vardır, allah'a inanan..
-gece gündüz kuşlarla, böceklerle yatan insanlar vardır evsiz barksız; küçük eller vardır harçlığını çıkarmak için çalışan, ve büyük eller vardır ailesini geçindirmek için çabalayan.. bir de o minik elleri çalıştırıp, onların paralarını yiyen varlıklar vardır ki hayvan bile yapmaz bunu çocuğuna insan desem insan değil, hayvan desem hayvan da..
-bahtı kara insanlar vardır, sabırlıdırlar. hayat hep tekme atar ama onlar sürekli ayağa kalkarlar, düşe kalka giderler kendi yollarında, bazen öyle bir kalkarlar ki yeni bir sayfa açarlar hayata, bazen de öyle bir düşerler ki kalkamazlar. kefeni olur düştüğü karanlıklar.
-böyle devam eder insanoğlu, her insanın bir derdi her derdin bir kederi, her kederin bir zorluğu, her zorlukta bir gariplik vardır. kısaca gariptir insan, çoğu zaman karışık, görülmez, duyulmaz bir kelimedir, anlaşılmaz..
kimi zaman kişiye acı çektirecek kadar zor olan kimi zamansa insanların çözünülürlüğünün ne kadar düşük olduğunu gösterebilendir.
insanları anlamak iyidir ama bazen anlamamak daha mutlu eder sanki insanı.
bilmediği anlamadığı şey üzmez insanı. insan ne kadar çok bilirse, anlarsa o kadar yanılır ve beklentileri artar. dolayısıyla beklentiler arttıkça mutsuzluk çoğalacaktır.
çoğu zaman imkansız,bazense anlamak acı verici.birini birgün anlarsın bir dakika sonra sanki bir yabancısındır ne yaptığını ne yapmaya çalıştığını düşündüğünü anlayamazsın
gereksiz bir eylemdir insanları anlamaya çalışmak. çünkü saati saatini tutmaz herkesin... bugün ak dediklerine yarın hiç tepkisiz kara diyebiliyorlar dengesizlik diz boyu o yüzden kasmaya gerek yok sal gitsin akışına bırak...
sabır işidir. anlamaya çalışmak istersiniz kendinizi bunun için zorlarsınız kendi değerlerinizi görmezlikten gelmeye çalışırsınız bir çok doğrunuza göz kapayıp empati kurarsınız. oysa ne zordur bu aslında kendinizden ödün verirsiniz zorla kabullenirsiniz, olabilir dersiniz. fakat bunu defalarca yaptığınızda bir bakarsınız ki insanlar sizin sınırlarınızı geçmeye başlamış, sizin doğrularınız yok sayılmış.. çünkü siz onu anlamışsınızdır siz ona anlayış gösterdikçe o sizin bu anlayışınızı suistimal etmiştir ve bir bakmışsınız ki çileden çıkmışsınızdır. evet aynen böyle bir durumdayım şuan hayatımdaki bir çok insana karşı hemde.
Hayır şimdi buraya uzun uzun iç dökmek istemiyor değilim, ama valla uzatmayacağım.
Herkeste gördüğüm bir sorun bu, he bende de olabilir, hatta kesin vardır. Nerde bir bokluk var o bende zaten. Neyse efenim, bir halt yiyorsun, ye. Sonra kalk 2 dakika 'olm karşımdaki ne hisseder lan acaba' diye de düşün.
He eğer düşünemeyeceksen, yapma.
He düşünemiyorum diyorsan zaten yaşama.
Düşünürüm ama işime gelmiyor, çünkü sonucunda ben haksız çıkıcam diyosan zaten seni şu tarafa alalım.
Neyse efem, söyleyeceklerim bu kadar. isyanım var a dostlar.
kişilerin ruh halleri günü gününe tutmadığından anlamaya çalıştığınız hatta anladığınızı sandığınız bir insanın bir sonraki gün yaptığı veya dediği bir şey sizi yanıltır, o halde fazla üstünde durulmaması gereken hadisedir.
Bazen kalbinizden ya da ruhunuzdan gelen bir duyguyu, düşünceyi ifade ettiğinizde bile "dur ya ben bunu demek istemedim ki" diyebiliyorken insanları anlamakta zorlanmak, bunun yanında dünyanın en normal şeyi kalıyor. ki bence diğer insanları anlamanın sırrı kendimizi anlamak ve doğru ifade etmekten geçiyor. Kendinizi doğru ifade ettiğinizi düşünüyorsanız karşı tarafın tepkisinin ne derece doğru olduğunun cevabını kendiniz bulabilirsiniz.
iki insanın da birbirini hissettiklerini ve düşündükleri gibi anlayabilmesi çok zor bir ihTimalken, anlayamazsanızda çok dert etmeyin.
aslında, anlamaya çalıştıkça , daha çok anlaşılmayan durum oluyor. anlamaya çalışmayınca, hayatın akışı , illa ki; kim iyi , kim kötü az çok anlattırıyor.
Hem zor hem kolay iştir. 10 dk bir sohbetle bir insanı normalde anlarsınız. Ancak öyle kişiler var ki, 10 sene görüşsen, gerçek karakterini gizler. Boşa bakar gözlerin sonra. Evet.
