dayak yemekten ya da zarar görmekten korktuğum için için de bulunduğum durumdur efendim.
gerek de yok bence. sizler kötü insanlar olduğunuz için değil haa sakın yanlış anlamayın. ben, biraz çekingenim, korkularım var hepsi bu. kimseyi kızdırmayalım şimdi yok yere.
Geçtiğimiz bayram bayramlaştığım insanlara şöyle bir baktım.. çok ilginçtir hayatıma en son 2016 Ekim'de insan girmiş. O zamandan bu zamana sadece 1 kişiyle az çok samimi olmuşum. Çok asosyal bir insan da değilim aslında. iş hayatına atıldım, gün içinde bir çok insanla konuşmam gerekiyor. Ama yok, hayatıma yeni insanlar kabul edemiyorum.
Geçen artık bir ilişkiye başlamaya karar verdim. ilk olarak beni 4 sene önce reddeden kıza yazdım. Bilmiyorum sorun ben de mi? insanlarda mı?
insanlarla samimi olamama sorunsalı hakikaten insanın hayatının içine ediyormuş. Senden mallar hayatı kolayca yaşarken sen saçma sapan zorluklarla mücadele edersin hep. Bu zorlukların üstesinden gelsen bile kıymetin bilinmez. En sonunda motivasyonun ve yaşam amacın kalmaz.
Ne demiş ünlü bir filozof; insanları tanıdıkça, hayvanları daha çok sevmeye başladım.
insanlar elbette dört dörtlük değil. Fakat, üst üste gelen uyumsuz insan tipleri bu arkadaşı insanlardan soğutmaya yeter. Sonra da böyle arkadaş olacaksa hiç olmasın mantığına gider ki, çoğu zaman haklıdır. Yanlış olan, iyi olan insana da aynı şekilde davranmasıdır.
içinde bulunduğum durumdur . insanlarla samimi olamamak . sürekli aranda bir mesafe bulundurmak . istesende istemesende bu duruma dahil olursun . ama bazılarıyla da samimi olmaya gelmiyor ki yahu
