genelde insanların yüzündeki sivilcelerine saçlarına yada vücudunda başka bir noktaya bakarak konuşan insanlardır ve karşıdaki insanın da dikkatini dağıtmasına sebep olurlar. insanda şöyle bi algı oluştururlar acaba yüzümde bişey mi var saçımmı bozuk zikimmi kalkmış fermuarmı açık kafamda deli sorular.
amsterdamdan dönerken başıma gelmiş hadisedir. pasaport kontrolünde hostesin gözlerine bakamamıştım. zaten ne bok yediğimizi bildiği için gülüp geçmişti.
temeli utangaclık ve cesaret duygularımıza dayanır ergenlıkte bıraz zarar görürler ve lakin sonra bu otomatikman davranışlara aktarılır ki özgüven zarar görmesin tabi zarar görmezde davranışa aktarılan durumdan dolayı tamamen eyleme gecemeyen birey sadece ve kesinlikle sözel iletişime gecer. Cözümü cok basit google göz yazıyoruz. sonra sonuçlardan görselleri seciyoruz. önümüze cıkan her görselin gözüne odaklanarak -sadece göz sadece göz diyerek. aklımıza yakınlarımızla konuşmalarımızdaki mimik hareketlerimizi getirdikmi bide cesaret hallolur. o kadar psikoloji okuduk işe yarar .
Zamanında benimde az buz vardı ama kendi kendime aştım.
Temel nedeni: kendini küçümseme, aşağılıklık kompleksi, özgüvenin sıfır olması
En kolay ve en etkili ilacı: sen hariç diğer tüm insanların, isterse en yakın dostun veyahut sevgilin olsun, kendinizden daha değerli olmadığını, kendinizden daha küçük ve boş olarak gördüğünüze ve dünyanın ölümlü olduğunu, 100 yıl sonra cesetten başka bir şey olmayacaklarını kafanıza sokmanız.
Not: 3 saatlik uyku olunca dilbilgisi kurallarına dikkat edemiyor insan.
Garip bir huy gerçekten ama isteyerek olmuyor kesinlikle
Birinin gözüne iki saniyeden fazla bakamam misal ben
utanırım çünkü.
Bu yuzden genelde etrafa bakarim.
Beni inanilmaz sinir eden şeylerden biridir. Etmemesi gerekir belki ama ediyor, elimde degil. Goz temasina cok onem veririm ve karsimdakinden de gozlerime bakmasini beklerim konuşurken. Ben bir şeyler anlatirken zirt pirt kafasini saga sola cevirenlerden nefret ederim. Söylediklerime önem verilmiyormuş gibi hissederim.
insanların aksine yeni tanistigim insanın gözlerinden asla gözümü kaçırmam, psikolojik üstünlük kurarım. Ama uzun yıllardır arkadaşım olan insanlarda istemsiz fazla bakınca rahatsız olur, arada bir göz kontağından kaçarım.
bende de olan durum.
temel sebebi gözlerim çok fazla hareket eder, bir yere uzun süre odaklanamam.
zira bir eksiklik hissetmiyorum, bırak böyle kalsın..
asla bakmam hatta genelde bakmadığım anlaşılmasın diye burunlarına bakarım onlar da burunlarında bir şey var sanır ve rahatsız olurlar ben de içten içe gülerim.
edit: arkadaşlar özgüvenimle alakası yok hatta insanlar genelde benimle konuşurken çekinir yani samimi olmadığım insanlar nedensizce çekinirler benden, onlar rahatsız olmasın diye bakmıyorum gözlerine burun daha az rahatsız edici.
Konuşurken insanlara karşı tam olarak Yüzü çevirmek müstehaptır adaptandır. Hemde sünnettir. Fakat sert ve dik dik bakmamak kaydıyla. Ayrıca kadınların gözünün içine de bakmak edebe aykırıdır. Bayana Göz ucuyla gozlerini hafif kısarak bakarsın. Bazı insanlar utanır çekinir sıkılır bakamaz. Bunları mazur görmek lazım. Sosyalleştikçe Zamanla değişir.
doğuştan gelen bir davranıştır. saygıyla alakası yoktur. konuşmak için ses tellerini her sese özel kasmak nasıl doğuştan geliyorsa, konuşurken göz teması kurmak da aynı öyle doğuştan gelir. bir reflekstir.
uzatıp da vay bana bakmayanı şöyle yaparım, bana bakmayan böyledir filan saçma şeyler bunlar.
