Genel olarak son zamanlarda en çok başıma gelen olay.
Sebebi bir çok şeyden kaynaklanıyor olabilir.
Yeni bir insan tanımak veya arkadaş olmak sanki her şeyi en baştan yaşamak gibi.
Yeni tanıdığın insanım özelliklerini bilmediğin için onu kırmak da istemiyorsun.
Git gide daha da suskunlaşıyorum.
Bırak birisiyle arkadaş olmayı sohbet edebilmeyi, aşık bile olamıyorum.
Herkesin yüzünde bir iticilik var sanki.
Kendi kabuğuma çekildim.
Çok boş insanlar var dışarıda.
Dolu mudur, konuşulur mu derken zaman kaybı gibi.
Ne bileyim.
Ama mutlu değilim böyle.
insanlarla konuşabilmeyi özledim.
Sohbet etmeyi
Masasa aşık olmayı
Masada devlet kurtarmayı, devrim yapmayı
Masada unutmayı.
Tanım: dışarıda ne kadar kötü insan olduğunu bilen ve tekrar yara almaktan korkan bir yazarın yaptığı şey.
