samimi olmak isteyen ama karşının haddini bilmesi gerektiğini düşünen, yalnızlığı seven ama yalnız kalmak istemeyen, ilgiyi kendinde toplamayı seven ama bi yandan da kimseler bakmasın insanıdır karakter tahlilinde. ruhunda çelişkiler vardır hep.
samimi olduğum, belki samimi olduğumu sandığım bir arkadaşım şunu demişti:
- sana bir kez "siktir git amına koyayım" demek istiyorum ama bi türlü diyemiyorum; gerçekten arkadaşım mısın değil misin, nasıl bi duvar örüyosun lan böyle?
ve o gün benim bütün algılarımın içine etmişti, öyle keyfim kaçmıştı ki... sonra yıllardır dostluk kurduğum adamlara baktım, hepimizin ayrı duvarları vardı birbirimize ve bir tek kez biz o duvardan içeri geçmedik, koruduk o duvarları, sınırlarımızı bildik ve dost kaldık hep.
duvarları korumak kötü bi şey değil, neden olsun ki?
...
belki de kötüdür aslında sahtedir her şey ama ilişkilerde bile duvarlar hep yıkılmaz mı mesela?
yıkılmayanların ilişkileri daha uzun sürmez mi hep?
Eğer prensipler çoğu insana uymuyorsa bir şeyleri yanlış yaptığınız anlamına gelmez.
ilber ortaylı'ya "neden evlenmiyorsunuz?" diye sormuşlardı. Adam "çünkü insanın tefekkür zamanına saygı yok, birliktelik sürekli iç içe olmak şeklinde algılanıyor" demişti, tv başında ayağa kalkıp alkışladım.
Ben 2-3 günde bir evde 1-2 saat hayat ve tecrübelerim üzerine muhakeme yapacağım, kadın da gelip beni sevmiyorsun sen diyecek, vallahi cinnet geçiririm.
Bide artık kadınlar sürekli gezip tozup eğlenmek falan istiyor, olgunlaşamıyorlar. Para varsa herşey bitti, sorun olamaz, kafası yaygın. Boş insanlar.
Kendi kendine yetinmeyi öğrenmiş insandır..
yaşadıkları, yaşanmışlıkları, yaşanamamışlıkları, geç kalmış hissi veren vs. her şey o insana aittir.. kendilerince haklı olan insanlardır.
bir nyktalgias tavsiyesi olarak: Böyle insanların iç dünyalarına girmeye çalışmayın. ziyadesiyle rahatsızlık verirsiniz.
Kendini bi bok sanan ben gibi insandır. Diğer insanları ne dinlemeye ne tahammül etmeye değer bulur. Bomboş samimiyetsiz davranışlara maruz kalmaktansa duvarlarla çevrili yaşamayı yeğleyen insandır.
Duvarları arkasında mutluysa sorun olmayan insan.
Varlığı kendine yetiyorsa huzurunu korur. Seçtiklerine, sorumluluğunu alabildiklerine duvarlarında kapılar açar.
adamdır. Çünkü ben de böyleyim. sebebini bilmiyorum ama tanımadığım insanlarla konuşmaktan hiç zevk alamıyorum ve sıkılıp kısa cevaplar veriyorum. bunca zaman dışarıdan ezik gibi göründüğümü düşündüm fakat arkadaşın dediğine göre çok quulmuşum. Dedim hadi lan ordan.
Bazı insanlar tarafından bir sürü pişmanlık barındıran biridir. Sosyal bir yaşantısı çok kalabalık bir çevre demek değil bence. Eğer mutlu olabiliyorsa bir takım şeylerle, gerisi teferruattır. Diğerleri umrunda olmadığı için mutludur. Bunu bilemeyiz.
