isteyerek ya da istemiyerek, bilerek ya da bilmeyerek en insancıl ve olması gereken duyguları kullanarak, teror örgütlerine destek olan tek hücreli canlıların yaptığı ama dile getiremediği söylem.
humanizm, demokrasi, insan halkları gibi söylemlerin arkasına sığınarak içi boşaltılmış .ikindirik söylemlerin arkasına sığınarak, yapılan bu söylemler zaten içi yanan ve her an patlamaya hazır olan toplumu daha fazla bilemekten öteye gitmiyor.
kafam almıyor?.
bölücü örgütü dolaylı ya da direkt olarak destekleyen ve borazancı başı olan oluşumlar her zaman.
demokrasi,
mazlum,
demokrat,
sosyalist,
hümanist,
genç, vs.vs. vs.
gibi en insani söylemleri kurdukları oluşumların önüne ya da sonuna koyarak, ülkenin, askerini, polisini geçtim.
sivil halkını bombalayarak,
çarşı merkezlerini molotoflayarak,
ormanları yakarak,
mafya dahil en kişiliksiz ilegal oluşumlar içerisinde olan ve malum pisliğini finans etmek için parayı bu yoldan bulan bir oluşumu destekler.
en acısı.
hakkını savunduğunu idda ettiği bölgenin insanlarını katleder? haraca bağlar?
ve. en mide bulandırıcısı.
sosyalizimi, sol görüşü, devrimi bu na alet eder.
devrimcilerimiz, solcularımız, humanist insanlarımız kendi doğrularına sahip çıkmaktan bu kadar mı aciz?
eli kanlı bir terör örgütünün maskesi olmayı kendilerine çok mu yakıştırıyorlar.
"Bu memleketin topraklarında kanlarını döken ingiliz, Fransız, Avustralyalı,Yeni Zelandalı, Hintli kahramanlar! Burada, dost bir vatanın toprağındasınız. Huzur ve sükun içinde uyuyunuz. Sizler, Mehmetçiklerle yanyana koyun koyunasınız.
Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bizim bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve rahat uyuyacaklardır. Onlar bu toprakta canlarını verdikten sonra, artık bizim evlatlarımız olmuşlardır."
bundan yaklaşık 90 sene evvel musatafa kemal atatürk ün söylediği bu söz, şehit cenazelerinde "hepimiz türküz, hepimiz mustafa kemal iz" deyip de bundan 2-3 ay önce "bırakın çan çalmayı, ermenici olmayı" dizelerini yazan ozanın arkasından yürüyenlerin aklında bir nebze olsun bir çelişki yaratır umarım.
sevme veya sevmeme açısından yaklaşılamayacak kadar ciddi bir sorun. terör örgütlerinin neden teröre baş vurdukları, devletlerin bu konudaki politikaları gibi bir çok değişkenin irdelenmesinin gerekli olduğu ortadadır. karanlığa küfretmek de çare değildir, karanlığı savunmak da. bu tartışmalar sürerken de insanlar ölmektedir.
otorite konumundaki egemen güçler, kendi politikalarını desteklemeyenleri haklı da olsalar haksız da olsalar her zaman terörist yaftasıyla ötekileştirirler, çünkü insanlar bir kere yaftalandılarsa geri dönüşü yoktur. bugün abd'de islam denilince akla terörizmin gelmesi gibi.
demem o ki terörist yaftası yemeden terör yapanlar ne olacak? devletlerin teröründen bahsediyorum. yani onları da seviyor muyuz, sevmiyor muyuz diyerekten olayların özünü mü kaçıracağız?
