zeki insanların meziyetidir.. her insan yapamaz ve genellikle yaptıklarını düşünürler kendilerinin kullanıldığını farketmeden.. işte bu hatayı yapmayanların işi..
bir çocuk varmış ailesiyle iyi geçinen, insanları seven, arkadaşlarının sevdiği bir çocukmuş bu hikayedeki çocuk. günler geçmiş aylar geçmiş bu çocuğun sorunları su yüzüne çıkmış, ailesi ona sevgi yerine para vermiş, ama bu parayı verirken de bir şeyleri onun elinden almışlar ona beddua ederlermiş kızdıkları zaman, çocuk bunları hep içine atmış çünkü o ev de dayak yokmuş sadece birşeylere kızdıklarında bağırır çağırırlar sonra da çocuklarını bağırlarına basarlarmış. çocuk zaman geçtikçe artık bundan nefret etmeye başlamış çünkü o evde sürekli duyguları sömürülüyormuş ondan sonra bu çocuk evde yaşadığı şeyleri, çocuktan alınan şeyleri cocuk dışarda aramaya başlamış. o evde mutsuz olurken dışarda mutlu olmayı öğrenmiş, evde ailesi ona somurturken o çocuk dışarda gülmeyi öğrenmiş. insanların yanında sevgiyi bulurken elinden alınan şeyleri başkasından almayı da öğrenmiş. onu seven kızlar , onu seven arkadaşları varmış.çok popülermiş. yıllar geçtikçe bu çocuk kendi elinden alınanları başkalarından almayı öğrenmiş. onu seven kızları sömürmüş arkadaşlarını kandırmayı, insanları sömürmeyi, insanları kullanmayı kendine borç bilmiş. onu seven kızların paralarını yiyormuş, insanların duygularını yakalayarak onu seven çok yakın kızların aralarını bozuyormuş, o nefret ediyormuş arkadaşlıktan kardeşlikten aileden amacı bunların olmadığını kendine kanıtlamakmış. bir süre sonra artık aldığı paraları biriktirmeye bile başlamış artık o bir fahişe olmuş. erkekmiş ama yine de kendini satıyormuş, pazarlıyormuş. küçük yaşlardan beri başına gelenler bu çocuğu bu hale getirmiş, aslında dıştan bakılınca güzel bir aile hayatı gibiymiş ama içine girildiği an öyle değilmiş. yıllar sonra tüm insanların güvenini kaybetmiş, arkasına baktığında bir tek kişi yokmuş. işte bu çocuğa bunu ailesi yapmış o da insanları kullanmış ondan alınan sevgiyi başkalarından çalmış. onun sömürülen duygularının hesabını, o insanlara, onu sevenlere, sevdiklerine ödetmiş.
işte insanları kullanmak böyle birşeydir. bu çocuğun hikayesi gibidir. birisi elimizden birşeyleri alır ve biz bu alınan şeyleri başkasından alma ihtiyacı duyarız ve alırken de o insanları kullanmış oluruz.
