insanın değerinin gözünüzde düşmesi sonucu oluşur. ölseler de kalsalar da umursamaz olursunuz artık. biri ölse ne olur sanki milyarlarcası varken? sanki sadece sevdiğim ve ben hakediyoruz güzel bir yaşamı, empati kurmaya kalkıp 6 milyar insanın sorumluluğu altına girmiyoruz.
kısaca kendini beğenmişliğin ve pozitif bencilliğin göstergesidir, dönem dönem harikadır. bu tutum belki bir ömre yayılabilir, size kalmıştır.
genelde otobüslerde hissedilebilir, sıraya dizilinir, tek tek kontrolden geçilir, boş koltuk kesilir, boş koltuk kavgası yapılır, yoksa milyonlarca insanın ellediği demirlere tutunulur, hiç tanımadığınız insanlarla götün götün beklenir, otobüs sizi biyerlere götürür, kapılar açılınca ağıldan çıkan koyunlar gibi tek tek dışarı çıkılır, otobüslerin arkasından bakarsanız insanlar otoyollarda koç koyun taşıyan kamyonetlerdeki görüntü gibidir, boş gözlerle yolu izlerler.
