Benim o. Günün 18 saatini neredeyse yorganın altında duvara bakarak geçiriyorum. Işimi bıraktım. Ama kaçamıyorum insanlardan. görmek ve bakmak zorunda olduklarım bir de kafamın içinde konuşan bir kalabalık var.
Herşey ve herkesten kaçılabilir ama kafanın içindekilerden kaçmak mümkün değil.
--spoiler--
büyüyünce geçer diyenlere inanmayın geçmiyor aksine artıyor.
--spoiler--
yo ben büyüyünce geçti. bence de kalabalık olmayan yerlerde yaşamak güzel ama insanlarla barışık olmak lazım bence.
anlayışsızlık ,saygısızlık ,sınırların ihlali,aptal görme ve kullanmaya çalışma neresinden bakarsan bak sahtelik sarmışsa her tarafını soyutlanmaya gideceksin.
zaman zaman kişinin psikolejisine bağlı olarak gelen istektir. çoğu insan gerçekleştirmez.
yaşanılan ve yaşanılamayanların katkısı vardır bunda.
beklenti ve yılgınlığa bağlı.
