bir çok kişiden darbe yedikten sonra yapılır.
sinir bozucu gelir insanlar, duvarlar da üstüne üstüne.
bir kaçış yolu bulamaz ve çareyi insanlardan uzaklaşmak olduğunu düşünür. *
insanların çoksesliliğinden, çoğul görüntü kavramından ıraklaşmayı beyan eder. kişi tek ses olmak ister kendine hatta sessizlik bastırdığı çığlıklarında.
artık katlanılamayacak derecede hıssettıgınız agırlıgı ıle tum o ıstemedıgınız, hayatınıza aslında hıc mı hıc dahıl etmeyecegınız fakat sartlar nedenıyle maruz kaldıgınız kalabalıklardan sıyrılmak anlamına gelıyorsa tadına doyulmayacak olandır.
insana huzur veren bir durumdur. başlangıç olarak facebook gibi iletişimi temel alan sitelerdeki üyelikler dondurulabilir, birkaç tane kitap alınabilir, yeni müzikler indirilip kulaklıkla bütünleşilebilir. yalnız dikkat fazlası bağımlılık yapar.
gerekli önlemler alındığında yalnızlık'la sonuçlanmayacak eylemdir.
en başta insanlardan beklentin kalmasın, alıp vereceğin bişey olmasın onlarla.
git bir can dostu bul, mümkünse güzeller güzeli bir köpek olsun.
beraber yemek yeyin, dolaşın; ölene kadar da bırakmaz artık seni.
sonra doğaya vur kendini, insanlarla çözemediğin ne varsa orda çözersin, başaranlar öyle söylüyor.
sonra fazla abartmadan geri dön ama tüm yaptıklarına rağmen insanlar bir şansı daha hakediyorlar...
insanların aslında neler düşündüklerini neler hissettiklerini, giriştikleri her işten evvel aslında ne planladıklarını hissedebiliyorsanız ve hayatınızda ki bu monotonluk sizi yorduysa durup ,arayışınızı içselleştirip hayata yeniden yelken açabilmek istiyorsanız, yapmanız gereken şeydir; insanlardan uzaklaşmak
