insanlardan nefret etmek doğrudur bazen. çünkü kendi hatalarımız olmakla beraber bizi hatalara sürükleyenlerde onlardır.insanlar birbirini etkiler. tabikide her hatada suç bende değil demekte yanlış.insanları kullanarak kendisine çıkar sağlayanların da var olduğunu biliyoruz. bu yüzden her zaman gülmemek gerekir bu aptallara,sonra utanmadan
herşeyi unutarak hırpalar seni. insandır sonuçta. oluşum itibariyle böyledir.
ve unutulmaması gerekir ki insanlardan nefret etmek,önce kendinden nefret etmekle başlar. aslında bir psikolojik sorunun göstergesidir de denilebilir.peki ya psikolojik sorunun kaynağında kimler var? %50 kişi, %50 çevre (onlar (insanlar)) .
fakat ve fakat.. insanlardan nefret etmek iğrenç bir duygudur. insanın özünde
sevmek ve istemek var. nefret etmek demek bunları bastırmak demek. bu çok acı verir. suç kimdedir.?
evet, kavram karmaşasından ortaya çıkan bir nefrettir. insan kavramı...
kendine insan adını kolay verebilmiş ve hak etmeyenlerden nefret edilebilir, doğal... oysa gerçek bir insan, aşkın kendisidir, aşkı yaşatandır...
dediğim gibi, nefret edebiliriz insan adı verilenlerden, ancak ne kadar hakkımız var nefret etmeye? ne kadar insanız, ne kadar insan olduğumuzun farkındayız, işte önemli olan da bu...
bu entryde üst insan anlatılmamıştır. insanlardan nefret eden biri eleştirilmiş, ardından insanlardan nefret eden birinin ağzından üst insana bakış belirtilmiştir...
tekrar ediyorum;
bu entryde üst insana dair tek şey, adının geçiyor olmasıdır, üst insan tarif edilmemiştir...
Yaşanılanların bedende, ruhta birikimi sonucu, genellemeler yaparak herkesin de aynı olduğu görüşünün benimsenerek ilk önce uzaklaşma, sonrası soğuma ve son aşaması nefret olan bir durum. Zaman sonra kişiye zarar verir, dikkat edilmesi gerekir.
insanlar konusunda hep şanssız olmuş ancak yine de dönüp kendisine de baksa hiç fena olmayacak insanların eylemidir. Bi insana hemen güvenmemeli, onu hayatının özel bi yerine koymamalıdır. insanlardan nefret etmek hiçbir şeyi sağlamaz. Çünkü umudunu kaybetmesini istemeyizdir. Beklentilerini biraz daha düşürmek belki onun için biraz yararlı olabilir.
Ayriyetten belirtelim ki, eğer diğer şahıslarla uğraşamıyıcaksa meslek seçimlerinde doktor, psikiyatrist gibi insan sevgisi gerektirenleri seçmemek konusunda titiz davranılmalıdır.
yine insanlar yüzündendir. sırf bir insanın sokaktaki bir diğer insana çirkin bakışı, tatlı bir hayvana ters bir hareketi ile insandan, insanlıktan nefret edersiniz.
bu çok güzel bir soru aslın da insanlar bencil olduğu için kendilerine hakim olamıyorlar nerede nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorlar buda eğitimin ne kadar yetersiz olduğunu gösteriyor. tabularımızı yıkamıyoruz biri bir şey der deyip o an yapmamız gereken şeyleri yapmıyoruz yapan birini gördüğümüz de ise yadırgar gözle bakıyoruz cahillik çok kötü birşeyy....
Son zamanlarda aklimdan geçen histir.
Nedeni ise başkasına saygisi olmayan,
Hak etmediği şeyi alan,
insanlarin haklarına tecavüz etmekten geri
Durmayan,
insan diyelim olmasından dolayı nefret etme sebebidir.
kendinden nefret etmektir.
çünkü bilirsin ki her insan bir aynadır.
her insan yapabileceğin kadar kötülük ve iyilik yapar.
bilirsin ki derinlere indiğinde, ne kadar karanlıksan sen, onlar da karanlıktır.
sen kendine güvenmiyorsan şayet, neden aynalara güvenesin?
teoride olağanüstü bir yaradılış olan insan, pratikte sıçmıştır.
bu gerçeği kabul ettikten sonra ister nefret etmişsin, ister sevmişsin; ne fark eder baboş?
