- insanların içinde yaratılıştan-doğuştan var olan bir iyilik aynı zamanda bir de kötülük vardır.
- insan beyni tamamıyla menfaat düşüncesiyle çalışır. kendine faydası olmayan şeyleri yapmaz, mutlaka mutual bir ilişki arar.
- insan unutkandır. iyiliği de kötülüğü de zamanla unutur.
madde sayısı daha da çoğaltılabilir lakin başlıkla uyumlu olmaz. her ne olursa olsun şahsi düşüncem, genel olarak insanları sevmesek bile bütünüyle nefret etmek uygun değildir şeklindedir. unutmamak gerekir ki, iyi insanlar hep vardır.
bunlara ek olarak özellikle işleri zorlaştırmaları, ego verilen değere karşılık daha kötüsüyle gelmek falan. şu filmlerdeki "şunu vermezseniz dünya'yı yok ederim" diyen kötü adamın aksine dünyayı yok edecek sistemi çalıştırıp "yarım saatiniz var vedalaşın sevdiklerinizle orospu çocukları, tadını çıkarın, şimdi siktirin gidin" derdim.
1- kendilerini cok buyuk isler basarmis sanmalari.
2- etrafindakilerin onlar icin yaptiklarini gormemeleri daha da kotusu gorup de onemsememeleri
3 - sizin basarinizdan kendilerine pay cikarmalari ama basarisizlikta sucun tamamen size kalmasi.
ve daha niceleri...
Zır cahil olduğu konularda bile kendini akıllı ilan etmeleri, ileri derecede bencil olduğu halde birde seni düşünüyormuş gibi yapmaları, maddiyat konusunda hep karşındakini sömürmek istemeleri.
saygısızlığa göz yummaları.
haksızlığa karşı el ele tutuşup, haksızlığa yol tarifi etmeleri.
yalanların gerçekliğini, doğruların asıl gerçeklerine değişmeleri.
açıkçası, 3'ünün pekte yeterli olmadığını düşünmekteyim.
cimrilik tabi ki önemli etken çünkü yakın gördüğünüz insan esirgemez iki yuzluluk ise daha kötü sadece kendisinin sizden nefret etmesini değil çevresinin dr size cephe almasını sağlar bir diğeri ise bence yalan konuşmak buda zaten bariz bir nefret etmeye sebeb.
