bugün

yalanların uyuşturucu etkisini.
Mercimek köftesini.
insanlığın öldüğünü...
Ön yargının nasıl bi' saçmalık olduğunu...
uzun zamandır gördüğüm en güzel başlık olabilir.

insanlardan ne öğrendim? insanlardan güvenmemeyi, menfaatleri bitince ilişkilerin biteceğini, gereksiz değer vermemeyi, gerekmediği halde hayatıma dahil etmemeyi, herkesin bir gün gidebileceğini, ''o yapmaz, o bunu söylemez'' dediğin her şeyi bir gün duyabileceğini, defalarca kez aynı yerden yara alabileceğini... daha uzatılabilecek bir liste belki ama bence yeterli.

* Ne olursa olsun hep kendi başına olduğunu en iyi öğreten insanlar oldu, teşekkür etmeyi borç bilirim.
kimilerinden; kin, nefret, öfke, haset, nifak, fitne, riya, yalan, sahtelik.

kimilerinden; sevgi, saygı, şeref, haysiyet, bilgi, onur, gurur, doğruluk.

her insandan alınacak bir şeyler vardır. topladım vesselam.
Nasıl bir insan olmamam gerektiğini.
terso adamdan çoğu insan uzaklaşır. ..
büyükler, düşenin dostu olmaz diye adlandırmış.
cahilden korkulacağını ve hayatın ''korkularla'' yaşanamayacağını...
görgü kuralları ve tevazunun parayla, mevkiyle elde edilemeyeceğini...
sanat altın bileyziktir kavramını her durumda geçer akçe olduğunu...
''allah için sevmek'' kavramının herkes de olamayacağını...
''bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın'' terimi'nin ahmakça bir şey olduğu ve insana yakışmadığını...
ve yaş geçtikçe bunların da çok kafaya takılmadığını...
babamın kanser sürecinde şunu öğretti,akrabaymış,arkadaşmış oymuş şuymuş hepsi hikaye,eğer güçsüzsen günün sonunda yanında kimse kalmıyor.Onun için insanları ciddiye almak ve elalem neder düşüncesini benimsemek afedersiniz ama salaklık tır.
her insan bir alemdir gerçeğini öğrendim.
çok tekrar ediyorlar.
Götlük, ibnelik afedersin.
Çok öğretmenim oldu hepsinin amk. Teşekkürler.
aşkı öğrendim, sevmeyi öğrendim, sevilmeyi ama daha çok "sevilmemeyi" öğrendim, dışlanmayı öğrendim, iyiliği öğrendim, kötülüğü öğrendim, sabretmeyi öğrendim, hayal kurabilmeyi öğrendim, gerektiğine merhametli, gerektiğine sadist olmayı öğrendim, nefreti öğrendim, dışlanmayı öğrendim, sevişmeyi öğrendim, yalnızlığı öğrendim, arkadaşlığı öğrendim, dostluğu öğrendim, kazık yemeyi öğrendim, terk edilmeyi öğrendim, piç gibi bir başına bırakılmayı öğrendim, yarı yolda kalmayı öğrendim.

kısacası birçok şey öğrendim. genellikle kötü ve sıkıcı şeyler öğrendim ama olsun. bunları da tecrübe olarak cebime koydum ve yoluma dimdik devam ediyorum.
güvenmemeyi, ihanet etmeyi, dostluğu ve cömertliği öğrendim.
içindekileri birine anlatmanın saçmalık olduğunu. ya anlamayacaklar ya yaranı daha çok deşecekler ya da umurlarında olmayacaksın.
Cesaret, özveri, soğukkanlılık.

Nasıl bi sosyal çevreniz var la sizin!
Menfaatin bittiğinde arkadaşlığın, akrabalığın, kardeşliğin hatta anne-babalığın bile bittiğini gördüm.

Teşekkürler.
Aşağılık insanoğlu her şeye alışırsözünün doğruluğunu öğrendim, teşekkürler.

(bkz: dostoyevski)
Ne kadar seversen sev ne kadar değer verirsen ver eninde sonunda bir gün tekmeyi bir güzel yeme ihtimalin var. Bundan dolayı ilişkiler de bir taraf kendini daha fazla severse hemen kendinize değer vermeye başlayın. insanları çok acımasız bir anda tüm planlarınızı hayallerinizi bir cümle ile yok edebilir ve ederde emin olun. işte o zaman hafif kafayı kırarsınız karşı tarafa hiçbir şey olmaz ama. Ne kadar severseniz bir insanı o kadar yaralanırsınız yok olup küllerinizden o gözünüzdeki ışıltıdan eser kalmadan doğarsınız.
"önce can sonra canan" sözünün doğru olduğunu öğrendim.
kahpe, bencil ve vefasız olduklarını.
işin doğrusu babama bile güvenmemeyi öğrendim.standart dümdüz orta gelirin bi tık üstünde mutlu olarak nitelendirebileceğimiz bi aile yapısına sahibim.dün biri hata yapsa 2 günde unutulup mutlu rolüne girilenlerden yani. berbat diyemem ama berbat kimse gerçekten mutlu değil sadece bi aradayız saygı bozulmuyor yüzlerimize gülüp yabancı gibi takılıyoruz evin içinde. yani insan ailesine bile yabancı olabiliyormuş bunu öğrendim. gerçekten yazıklık bi durum sorsanız mükemmeliz en iyisi biziz harika bi aileyiz her şeyimiz yerli yerinde. bunaaltiicuuuu.
Duygusuz, şerefsiz, yuzsuz bi pislik olmayı. Para kaybetmektense insanların guvenini kaybetmeyi tercih ederim.
Güvenmemeyi, güvenmeyi, ihaneti dostluğu, kardeşliği, sevgiyi, her türlü kahpeliği.
cahili s.ksende sövsende akıllanmayacağını.