bugün nedense american psycho filmindeki Christian Bale'in canlandırdığı karakter olan Patrick Bateman gibi hissettim yani kız erkek hiç fark etmeksizin insanlardan iğrendim karakterlerinden veya ruhlarından da değil sadece görünüşlerinden...
aniden gelen bir duygu.bir anda bütün insanların derdinin kendileri olduğu, bu uğurda ne kadar iğrençleşebilecekleri farkedilir.böyle canlılarla nasıl dost, arkadaş, sevgili olunmaya çalışılmış şaşırılır.ama maalesef şu da bir gerçektir ki, günümüz medeniyetlerinde insanlarla iletişim hayatta kalma şansını ve başarıyı arttırıcı bir etkendir.asosyal insanların mutsuzluğunun temel nedeni budur.
özellikle son günlerde sözlükte ortaya çıkan cinselliği kullanarak bayağı hareketlerde bulunmak ile trollüğü birbirine karıştıranları, küçük egolarını tatmin etmek için basitleşen kadın yazarları gördükçe olan durum.
Bazen çok sevgi dolu olup, her şeye güzel ve yaşanılası bakarken , bazen cansız bir varlık olmak isteyecek kadar insanlardan iğreniyorum.Hangi taraf daha ağır basıyor diye sorarsanız , genellikle iğrenmek.Malesef iyi şeyler kötü şeylerden daha az.
insanlardan iğrenerek mutlu ve huzurlu yaşam sürme şansınız sıfırdır.
Her insanı sevme, yalayıp yutma durumumuz yoktur tabii ki ama insan sevin.
Yalnız bir yaşam sürmek, arkadaşsız, eşsiz, dostsuz olmak insan fıtratına uygun değildir.
Hayat, insanlarla biraradayken güzel, iyi insanlarla, sevdiklerinizle...
