türkiye'de gözlemlediğim hevestir. arkada$ım, insanlar bir mikrofon görüyor, teknolojik bir alet ya, hemen bir hevesle açıyım bir oynayayım, üf püf yapayım moduna giriyorlar. bende giriyordum zamanında, ya$ o zamanlar 5-6. kablosuz mikrofon yok daha.
her neyse, kıssadan hisse, her gördüğün mikrofona püff, ses bir ki, ehi ehi $eklinde $eyler yapılmaz, ayıptır.
ilk okulda ant içme töreni ile başlayan hevestir. müdürün kim okumak istiyor sorusuna kalkan parmaklardan anlaşılabilecek ve çocukluktan öte gelen heveste yine bu hevestir.
mikrofon kullanma hevesi kendini en çok kazara çıkılan tv. programlarında gösterir. kahramanımıza şans eseri uzatılmış mikrofon illaki sunucunun elinden zorla alınacak, mikrofonu ele geçirmenin haklı zaferi ile var güç ile bağrılacaktır.
