herkesin herkeste olanı yapmaya alıştığı dünyada, yapan kişinin adını efsane olarak yazdırmaktır kesik kravatı kabul ettirmek. smooth criminal klibinde michael jackson'un kullandığı kravattan bahsediyorum. çok şey anlatır bana o kravat.
herkes, herkeste olandan başkasını istemiyor lanet dünyada. başkasında olmayan kabul görmüyor insanların içinde. herkes o kadar basit bir yaşam sürüyor ki... hepsi şundan ibaret;
doğ
büyü
oyun oyna
büyü
okulla tanış
büyü
meslek hayatına atıl
büyü
evlen
geçim derdine düş
çocuk yap
çocuklarını büyüt
emekli ol
torun bekle
torunlarını büyüt
hastalan
öl.
ee? bu muydu yani? bunun için mi yaşayıp öldü o kadar insan? evet.
kendine bak. 6. veya 7. adımdasın sen de. farklı olan bir şey yok hayatında. muhtemelen olmayacak.
herkesin yaptığı normal gelir insanlara. bu gün, insanın saçını yeşile dönüştüren bir madde bulunsa ve herkese uygulansa, 3 nesil sonra siyah saçlı olmak anormal gelir bize. bağlanmak kolaydır herkesin yaptığına. kesin olmayan tatil günlerinde okula gitmeyen birilerini aramıyor muyuz çevremizde. birileri daha yapıyorsa doğrudur çünkü. kimsenin doğru olduğunu düşündüğü şeyin peşinden gitmeye cesareti yok. kimse, çoğunluğun karşı çıktığı şeyi savunmuyor. insanlar onlarca yanlışın bir doğru etmeyeceğini bilmiyor. yanlışlar çoksa onların peşinden gidiyor. önce fikirleri sıradanlaşıyor, sonra düşünceleri, sonra karakterleri, sonra kimlikleri...
görevlerimizi başkalarına yüklemeyi seviyoruz insanlar olarak. günlük işlerimizi makinelere veriyoruz. teknolojik olarak geliştiğimiz için. ama neden düşünme görevini de başkalarına yüklüyoruz? belirli insanlar, belirli toplulukların yerine düşünüyor bu dünyada. siyasette fikirlerin değil, insanların peşinden gidiliyor. kimsenin televizyon izlemekten fikirleri tartışmaya ayıracak vakti yok çünkü. behlül televizyonda pompalarken başkasının da kendilerine pompaladığının farkında değil insanlar. farkına varmak istemiyorlar. zor geliyor.
'herkesin aynı şeyi düşündüğü yerde, kimse bir şey düşünmüyor demektir.' herkesin aynı şeyi düşündüğü yerde birileri farklı düşünceyi savunacak cesareti gösteremiyor. insanları yönlendirmek çok kolay artık. birini döverek bir işi yaptırmanız zor olur, ama bir fikri beynine yerleştirirseniz seve seve işinizi yapacaktır. karşılığında bir şeyler bile verebilir size.
beyin, azıcık ağırlığına rağmen, kanın %25'ini kullanır. bu büyük bir rakam. ama insanlar düşüncelerinden ziyade kaslarını geliştiriyor. tüm oksijenin %5'ini kullanan kol kaslarıyla övünüyorlar. beyindeki oksijeni koluna yönlendirdikten sonra normal karşılamak gerek.
birileri mevcut fikirlere karşı çıkabilirse eğer, kendi düşünce akımını başlatmış olur. anarşizmden bahsetmiyorum. marjinalliği kovalayan orijinallikten bahsediyorum. kendi tarzını oluşturabilmeli insan. bir başkasının tarzını alıp kopyalamaktansa kendi tarzını oluşturması daha kayda değer. bu tarz başkalarınınkine benzese bile fark etmez.
bu yazıyı 10 kişiden fazlasının okuyacağını sanmıyorum. 5 kişiden fazlasının iyi ya da kötü oy vereceğini hiç sanmıyorum. çünkü gerçekler acıtıyor biraz. süpürdüklerini halının altına saklayınca temizlendiğini zannedenler gibi, aptallıklarını görmezden gelince kendini akıllı zannedenler var piyasada. mevcut sistemin dışına çıkamayıp içinde ölecekler.
eğer siz de, herkesin yapmadığı bir şeyi yapabilirseniz, ve bunu kabul ettirebilirseniz ayakta alkışlarım sizi. michael jackson'un müzik dünyasında yaptığı gibi, kendi tarzınızı oluşturun ve ölümsüz olun. işte o zaman hayatınız yaşamaya değer.
