son zamanlarda sürekli yaşadığım şey. çok küçük bir şeye bile çok sinirlenebiliyorum. sevdiğim insanlarla dahi uzun süre konuşunca sıkılıyorum. resmen kimseye tahammül edemiyorum ve etrafımda insan görmek istemiyorum. hatta çok kırıcı da olabiliyorum.
elbette bunda ülkenin gündemi ve geleceğimize dair endişelerin çok büyük payı var. canımı en çok da sığınmacılar ve yangınlar sıkıyor. hele sığınmacılara büyük bir nefret duyuyorum. türkiye'ye huzurun gelmesi için mutlaka erken seçimin şart olduğunu düşünüyorum.
resmen akıl sağlığımı korumaya çalışarak yaşıyorum artık. yaknız olmadığımı da biliyorum.
sığınmacılar gerçekten şu an millette en çok öfke nöbetine neden olan şeylerden biri. bu çok tehlikeli bir yere doğru gidiyor. orman yangınları da milletin sinirlerini iyice gerdi.
türk milleti neyse ki aklı başında bir halk. yoksa şimdiye kadar allah korusun çok kötü olaylar olabilirdi.
fakat özellikle bu sığınmacı meselesinin derhal çözülmesi gerek. yoksa millet daha fazla dayanamaz bu şekilde.
