hepimizin yaptığı şeylerin güvenilir olmaktan çok şüphe uyandırıcı olmasından kaynaklanan durumdur
şu an uyuşmuşken kalktığım ve burkulan ayağımın ağrısıyla benim canımı acıtan birinin yaşattığı acıyı birleştiriyorum.
fiziksel acıyla ruhsal acı birleşince güven duygusunun kaybolması gereken bir pislik olduğuniu daha iyi anlıyorum.
insan güvenip sevdiğinde salağın teki oluyorsa bu güvenilen insanların hepsi mi kötü diye düşünüyor. hayır hepsi kötü değil.
birilerine göre biz güvenilmeyecek insanken birileri de bize göre bu konumda.
tüm insanların birbirinin referansı olması. başka bir deyişle; herkesin (kendimiz dahil) katil, hırsız, sapık, psikopat, yalancı vs olabilme potansiyeli taşımasıdır.
