birbirini programlayan milyarlarca insanın aynı yaşam biçimiyle mutlu olabileceğini inanması, sonsuza dek yaşayacağını düşünmesi dahası beyin nöronlarını sadece hormonların tatmini için kullanması kadar acı bir şey var mı bu dünyada? bir insan daha nasıl hakaret edebilir ki kendine? klasik bir insan yaşantısı boka benzer. meslek için eğitim, iş, evlilik, çocuk, emeklilik. milyarlarca insana bu bok sunulur, onlar da sinek gibi üşüşür tabi. daha hücreden oluştuğunu bile bilmeden, bir yıldızın enerjisinin ne olduğunu bile bilmeden girer kara toprağa. ne vahim lan!
