'Aynı yolda yürümekten başka çaresi olmayan tuhaf birer yaratıktı insanlar, tekrarın tekrarlananın örtüsü olduğunu anlayamadan, aynı el sallayışların, aynı gülüşlerin, aynı yürüyüşlerin ya da aynı oturuşların içinden geçe geçe damaklarına bulaşan uzak bir serüven tadıyla dönüp dolaşıp aynı noktada yaşıyorlardı.' Hasan Ali TOPTAŞ*
dünyada sahip oldukları yeri ve ayrıcalıkları en haketmeyen canlı türü. insanın sahip olduğu akıl,konuşma,gelişmişlik başka bir canlıda olsa dünyanın hali bambaşka olurdu.insanlar ne karınca gibi çalışkan, ne de köpekler gibi sadıktırlar.en acısı hayatları boyunca para için her türlü adiliği yapıp işine gelmedikleri zaman başka insanları hayvanlıkla suçlayıp hakaret ederler. keşke hakaret saydığımız o bazı hayvanlar gibi olabilsek.
Bazı insanlar vardır, çok ama çok özeldirler..
Bazı insanlar vardır, büyü gibidirler, değdikleri hayatı cennete çevirirler..
Aranızda, bilmem ne kadar mesafeler, kilometreler, cümleler, şarkılar geçmiş olursa olsun onların varlığı size unuttuğunuz ne varsa hatırlatır, sımsıcacıktırlar
Dışarıdan bakınca çoğu onlara ZOR iNSANSIN der.
Aslında içlerinde başını okşayıp uyutmak isteyeceğiniz küçük bir çocuk saklıdır.
Asla size ait değillerdir, ama hep sizinledirler, bilirsiniz, hissedersiniz
Ve bu bazı insanlar, en çok ihtiyaç duyduğunuz an da ortaya çıkarlar, minicik bir hamleyle sizi, yaşadıklarınızı ve hayatı, kısaca her şeyi yoluna koyarlar **
-"peki insanlar nerede?", dedi küçük prens, "insan kendisini çölde çok yalnız hissediyor."
*"insanların içinde de öyle hissedersin." dedi yılan, "arada pek fark yoktur."
delirmemişler, aşağılıklar henüz...
itiraflarda bulunuyorlar, tanrı en son delilerin dilinden gerçekleri döküyordu.
etrafta bu kadar gerçek, dolayısıyla deli kalmadı.
ah salome!
bir zamanlar tüm dünyanın çılgın olduğu bir hal vardı.
