*freud un anlamlı sozu. bir cogumuzun kabul etmeye cesaret edemedigi durum. insanın en gercek yanı.
yasananlar unutulsaydı, her gun yeni bir seyler ogreniyoruz demezdik. her yeni gun bir seyler tadiyor, birilerini tanıyor, birilerini terkediyoruz.buzdagı deriz ya ufacık beynimize.her yeni gunun cetelesini tutar, atarız bir kosesine beynin.gunler boyunca taddıklarımız, tanıdıklarımız, terkettiklerimiz yerlesir bir yere.butun kokular, butun dokular...kullanılmayanlarsa en derinlere; suyun, buzdagının altına.ayrılık ne kadar zorsa, o kadar ince ve kolay olur bilin-bilincaltı gecisi.
bir gun ceker giderler.kolay degildir elveda demek.artık gereksiz bir ayrıntıdır hayat icin gidenler."hayatta gereksiz olanın da ne beynimde ne kalbimde yeri var" der ve atarız.*.derinlerde bir anı olur sadece.bir sure sonra yeni bir yerde buluruz kendimizi.ama aslında bilmeden o eski ogretilerin izinden gideriz.sergiledigimiz her tavırda zamanın gerisinde kalmıs bir haykırıs vardır.insan hatırlamasa da icten ice bir etkidedir ve farkına varana kadar da istifini bozmaz.ta ki bir koku onu alıp zamanın bir yerine * goturene kadar; bir tek ustune atılmıs 3-4 dubleden sonra,arsivden cıkarılmıs bir tas plagı dinleyene kadar; serin bir aksamda kız kulesine karsı cay icmeye baslayana kadar...
insan o an mutlu da olabilir, mutsuz da. aglamayı bilen icin buyuk bir fırsattır. ama arabeskligi protestlige goturemez hic bir yıpranıs.olması gereken hayata devam etmektir oldugu yerden.sonuc olarak hatırlamaktadır hala insan.yarını bu gune denk kılmamak adında hatırlamaktadır ki o gece bir ruya ile sıcak bir koyunda son bulacaktır yine hatıralar.bir an icin anımsanmıs ve yine ortbas edilmistir.onemli olan farkedemeyecegimiz sonu gorene kadar devam etmektir.
omru boyunca beyninin yalnızca yuzde ikisini dolduran bir insanın unuttum yalanına inanmak istemiyorum.
aslında unutmuyorlar yeni birşeylere başlayarak önceki yaşadıklarını beyinlerinde hatırlanamaz hale getiriyorlar ama unutmak yoktur çünkü yaşananlar okuldaki dersler gibi değildir. üstünden yıllar geçsede beyin unutmaz, sadece anımsamaz ve en zayıf anımızda hatırlanır yaşadıklarımız ve unutmak için yine yeni heyecanlar arar. insan unutmaz sadece yeni şeyler yaşar...
doğru bir önermedir. zira öğrenilen hiçbir şey unutulmaz. unutulduğu sanılan düşünceler, duygular ortamda yeterli ve gerekli uyarıcılar bulunduğunda tekrar hatırlanırlar.
