hayata daha sıkı tutunulmak istendiği anlarda ellerine basılmasıdır. insanlarla paylaşımda bulunulmaya çabalandığı zamanlarda reddedilmektir. ''bu hayatta ben de varım ülen!'' dendiği anda ağzına tokatı yemektir.
etrafında insan yerine başka mahluklar olmasından dolayı sık yaşanan durumdur.
farkında olmadan kendi kendimizi iteriz.onlara insan/dost/arkadaş bellediğimizden dolayı müstahakdır aslında.
daha çok engelli insanların başına gelen olay olmakla birlikte üzücü bir durumdur. ya da farklı olma durumunda cereyan eden olaydır. anlaşılmazsın, anlaşılmazsan sevilmezsin,sevilmezsen yalnız kalırsın gibi. **
"yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. insan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu bazı görüşlere sahip olduğu zaman kendisini yalnız hisseder." carl gustav jung
yalnızlık bir tercihtir aslında. kendi dünyasıyla dış dünyanın uyuşamaması neticesinde oluşan bir durumdur. evet insanların arasındasınız ama varlıkları mutlu etmezse kabuğunuza çekilirsiniz. bu kabuğun adı da yalnızlıktır...
