bir süre sonra karşı taraf sanki kendilerine iyilik yapmak zorundaymış gibi hissederler. rutine binen iyiliklerin değerini bilmeyip hep almaya alışıp iyilikleri sıradan bir şey gibi kabul ederler ve unuturlar.
Çünkü hafızaları, yapılan kötülükleri depolamak için kullanılmıştır. iyiliklere maalesef yer kalmamıştır.
O yüzden bir şair şöyle demiş: "beni kötü hatırla sevgilim. iyi hatırlarsan unutursun, bilirim."
