Yukarıdaki entryde de belirtildiği gibi Birine ömür boyu vicdan azabı yasatmak icin yani en kuvvetli neden bu gibi geliyor. Aksi takdirde hayat bazı zamanlar iğrenc bir yer olmasına rağmen coğu zaman güzel bir yer kim yasamdan kolayca vazgecmek ister ki?
hayattan kurtulmak için. Bu yük bana gerçekten çok fazla diyip, hayatına bir son verir. ölürken acı çeker yapmasam mi ki diye. fakat sonra anlar bu yolda devam ederse beni daha büyük acılar bekler.
Kaçış herşeyden herkesten ama bir sorun çözülmüyor ve öyle ki intihar da etsen gözler önünde kimse dönüp bakmıyor ölüme terk ediliyorsun öylece. Ne yazık ki halini gördükleri halde herkes uzaklaşıyor yanından.Eğer böyle düşüncesi olan arkadaşlara tavsiyem kimse ama hiç kimse hiç bir kimse hiç kimsenin umrunda olmuyorsun inan bana kim olursa olsun en sevdiğin dostun da olsa sevdiğin de olsa annen de baban da aynı kanı taşıdığın kardeşinde kimse seni anlamaya çalışmıyor üstüne bide yapmasaydın diyorlar işte o zaman sen zaten ölüyorsun bunun için canından olma öyle de yaşa böyle de yaşa ecelin gelene kadar.
Öncelikle intihar etmeyi düşündürecek nedenleri incelemenin götürdüğü sorudur.
Yüzeysel nedenlerin dışında, bir kişinin canına kıymak istemesine neden olacak şeyler vardır; bu duygularla ilgilidir, eğer çok derin ruhsal acılar çekerseniz ve bunların sonsuza dek süreceğine, asla bitmeyeceğine inanırsanız tek çözüm olarak intiharı görürsünüz.
Bunu çok fazla düşünüp sorun arayarak bulmanıza gerek kalmaz, çünkü bu ruhsal bir tepkidir.
intihar etmeyi düşünürsünüz: Sonra kendinizi buna hazırlarsınız ve kararını verirsiniz.
Sonra intiharı edip etmemek diğer koşullara bağlı kalır.
uğruna yaşayacağı kadar kıymetli bir şey kalmadığını düşünebilir, sürekli aynı şeylerle mücadele etmenin anlamsız olduğunu düşünebilir; vs. uzayıp gider..
Normal sartlarda Yaşayabileceği belki de en güzel yıllarını nasıl fazlasıyla boş ve kötü gecirdigini düsünüp hayatı sorguladıgı icin.
Hayatın adaletsizliğini ve o ana kadarki yasadıklarının ne oldugunu Düsünür, sanssızlıklarını Düsünür, hayatındaki insanları Düsünür, önemsizliklerini Düsünür..
Zaten az bi düsünse bu sonuca varacaktır. Tek gereken saglıksız bir kafa.
işin ruhsal boyutuna bakacak olursak, insan hayatta en azından bir kişi tarafından anlaşılmak ister.
Eğer anlaşılmazsa ve anlayacak birinin çıkacağına inancını yitirirse...
kalabalığı fazla biriyse bu kalabalığın içinde kendi kalbine ve beynine uygun birini bulamazsa... Bir de içine atan ve dert anlatmanın da çare olmayacağını biliyorsa...
yine de yaşamalı.
Tanrının cenneti cehennemi de insanlarınkinden daha yüce. insanlar için değmez.
Tutanacak tek bir dalı kalmamış insan eder sanırım. Ya da kız arkadaşım buraya gelecek deyip de gelmeyince atlayanlar olabilir. Veyahut bizim ülkede " atla atla" diye goy goy yapanlara bakıp " ulan memleketin haline bak amıha goyım " deyip de intihar edebilir.
Boşluğa düştükleri için. Hayatta her istediklerini yapmış insanlar için geçerli karı kız yat kat statü şöhret saygınlık daha akla gelebilecek bir sürü şey. Gençlikten beri hayal kurduğunu kendine hedef belirlediğini düşünün o insanın, ve,zaman geliyor herşeyi elde ediyor, anlamsız gelmeye başlıyor herşey hayallerini tattığı için. Boşluğa düşüyor ve intahar. Benim düşüncem böyle açıkçası. O yüzden insanın her zaman hedefleri olmalı emekliyken bile.
asıl sorulması gereken insan neden intihar etmez? Hayatın nirvanasina ulaşmış insanların ölüm bilmecesini çözmek istedikleri ve ölümü arzuladıkları söylenir işin aslı ise her şey bir günde olmuştur ve bir günde son bulacaktır bir günde doğduk ve bir günde ölücez.
Gidecek bütün yolları tükendiği için. Ancak her şeye rağmen yaşamak, herkese rağmen yaşamaktır benim hayat felsefem. Gidecek yolum kalmadıysa yeni bir tane yaparım.
