insanlar her şeyi ister. günümüz insanı, teknolojinin de gelişmesiyle tatminsiz ve doyumsuz bir hale gelmiştir. istediklerini almak da kendilerini mutlu etmez, hep daha iyisini ve fazlasını ister. o yüzden de, pek çok insan elindekinin kıymetini bilmeyen, mutsuz, agresif insanlara dönüşüyor. atalarımızın bu konuda çok güzel bir lafı var, aza kanaat etmeyen, çoğu bulamaz(mış).
Her şeyi ister.
Bolca para, mutluluk, sağlık, huzur vb her şeyi isteriz.
Olması gereken de budur aslında. Bolca para seçeneği hariç en azından diğerleri olmalıdır.
Fakat bolca parayı bu seçenekler arasından alınca bir dengesizlik oluşuyor.
Sonuç olarak insanlar her şeyi ister.
Hep daha fazlasını ister. Elde etmeden önce oldukça isteklidir. Fakat elde ettikten sonra elindeki de yetmemeye başlar. istekler istekleri doğurur bence. Sonsuz döngü.
insanlar cennetten geldikleri için orada herşeyin en güzelini gördüklerinden dünyadaki herşeye doyumsuz kalıyor her durumun herşeyin en iyisini istiyor hatta en iyisini elde ettiğinde bile yine de daha iyisi olsun istiyor cennetten kalan bilinç altı....
Gönül birliği ister. Ictenlik, samimiyet ister. Sen benim icin değerlisin dediğinde bos olmadığını bilsin ister.
Yıllarca gorusmese, konuşmasa tek bir zor aninda yaninda olacagini bilsin ister. Sokayim para pula, insana insan gerek.
insanlara bi bak aslında herkes hemen hemen aynı seyleri ister (daha iri göğüslü kadın/daha kaslı erkek, daha fazla para, daha iyi araba vs) bunu dinlere ırklara kültürlere meziyetlere göre süslerler sadece..
sana verilen biyolojik saatin zaten ortalama 70 yılla sınırlı bi rahat ol zaten ürersin bi şekilde canlılığın amacı bu ama bi bak etrafına senden başka neler var neyin üstünde yaşıyosun.insan olmanın dayanılmaz hafifliğini hisset. insanlar günü kurtarmanın peşinde sadece biz çok mu farklıyız belki de aynı çarkın içindeyiz ama insan farkedince üzülüyo be:/
