Biraz evvel cay bahcesinde otururken yanimiza gozleri gormeyen bir amca geldi, mendil satarak gecimini sagliyormus, bir mendil alip gonlumden kopani uzattim amcaya. Gitti. Ardindan "verdigin para cok fazla degil mi" diye soylenmeye basladi yanimdaki "insan".
Tesaduf bu ya, cok gecmeden instagramda gozleri gormeyen bir kedi yavrusunu sahiplenen bir kisinin fotografini gosterip "baksana kedinin gozleri gormuyo, sahiplenmisler ameliyat ettirmisler ne guzel" falan demeye basladi...
Gulumsedim, "ne oldu" dedi... "az once yanimizdan gecen gozleri gormeyen amcaya bu kadar uzulmedin" dedim. "Insanlar nankor kediler masum" dedi.
Gozleri gormeyen bir amca nankor olabilir mi? Ya da bir kediden daha degersiz? Insanlar gercekten nankor bunu su an karsimda goruyorum ama bunun farkinda olmamak, kendi nankorlugunun farkinda olmamak nasil bir acziyet bu daha tartisilir olmali.
Not: evet bu cumleleri hatuna kursam siktir olup gider masadan, gitsin de zaten o onemsiz. Onemli olan vicdan. Bunu da anlatsam anlayacak mi? Supheli...
