aptalların aptalları sevdiğine bir aptal bile inanmaz. bunu tanım olarak sayın artık. asıl şunları söylemek istiyorum:
farklı olmanın zeki olmakla doğru orantılı olduğunu savunurken asıl gaye "bakın işte ben de zekiyim." demeye çalışmaktır. insanlar kendi zekasına yakın olanları severler derken, ben hep zeki insanları severim demek ve örnekler vermek de yine, "bakın işte ben de zekiyim." demeye çalışmaktır. çünkü farklı konuşmak da bir çeşit farklılıktır. eşşeğin anırışı da ineğin "mööö"lemesinden farklıdır o ayrı mevzu.
bu zihniyet, toplu halde duran, düzen içinde çalışan toplulukları koyun yerine koymakta ve onların yok edilmesinde bir sakınca görmemektedir. son olarak, gerçekten zeki bir insan, zeki olduğunu sağda solda söylemez, ima bile etmez. burdan bazı arkadaşların, kimleri sevdiğine uğrayıp, hangi yoksun fikirlere vardıklarını artık siz anlayın.
