bu iki başlık sözlükte alt alta gelmiş. şiddetli bir şekilde dikkatimi çekti.
insanlar neden birbirlerini sağcı solcu ocu bucu diye kutuplaştırıp ötekileştiriyorlar anlamıyorum. sağcısı solcusuna düşman, solcusu sağcısına... bunlar yıpratan şeyler. insanlık olarak ciddi manada uzaklaştık birbirimizden, bir hiç uğruna.
bir hiç dediğimde insanların ideolojilerine laf etmek istemem. inandığı görüşü benimseyip onun uğruna pek çok şeyle mücadele içerisinde olan insanın gayret ve azmini tebrik ederim. ama görüşünün propagandasını yaparken empoze etmeye çalışmak, karşı tarafa bunun baskısını yapmak; hala geri kafalı olduğumuzun bir delilidir.
şu iki başlık her şeyi anlatıyor aslında. dini sevmek demek, müslüman olmak demek çomarlık veya tayyipçilik demek değildir; gericilik hiç değildir. aynı şekilde bir insanın atatürkçü olması da onun içki içen veya imansız, ahlaksız, allahsız kitapsız gibi çirkin kelimelerle yargılanmasını gerektirmez. atatürk'ü de sevebilir insan, dinini de, içki de içebilir, cumaya da gidebilir.
karşı tarafı anlamaya çalışmak, en azından bunu denemek inanın zor değil.
zihniyet devrimine ihtiyacımız var ciddi anlamda, insan olarak kaybettiklerimiz var.
