çoğu zaman sahte olandır. bir insanı görünce içini bir sıcaklık kaplamıyorsa, mutluluk, üzüntü ve diğer ruh hallerinde paylaşmak istemiyorsan, en ufak bir yalanın varsa ona karşı samimiyet sahtedir. hayatında ikinci kez gördüğü insanın boynuna atlayan insanlardan duymak istemem samimiyetin tanımını. bir hareketle kopan, bir hareketle başlayan ilişkilere insanlığın ihtiyacı yok. çünkü etraf bunlardan geçilmiyor.
orta kararı olan vardır ki; stres, gerilim, tedirginlik, aksiyon... ne varsa yaşatır size!
"acaba tokalaşmam gerekir mi? ben mi önce elimi uzatayım? onun hamlesini mi beklesem? elim havada kalır mı? öpsem mi? öpmesem mi? öpmek gerekir mi acaba? ben mesafemi koruyayım o öpmek için yaklaşırsa ben de öperim!" türevinden bir sürü düşünceye maruz bırakır sizi! nefret edilir o andan. karşılaşmak istemezsiniz bu orta karar samimiyet seviyesindeki insanlarla.
ya samimisinizdir, tokalaşır öpersiniz. ya da samimi değilsinizdir, sadece merhabalaşırsınız. ortası olmasın mümkünse.
