artık birbiriyle uyuşmayan insanlar küfre ve dayağa başlıyorlar. ya da yaptıkları şeyde masum olan insanlar kendi çıkarları doğrultusunda küçük düşürüp aşağılanıyor. ve buna kimse dur demiyor. kimsenin kimseye tahammülü yok. sevmediğin birine küfretmek yerine ona sanatlı deyişlerde bulunmak daha mantıklıdır. o zaman karşındaki de seni anlamaya başlayabilir. sonuçta karşınsındakine saygın olmasa bile fikirlerine saygı duyulmalı ki kendi fikirleride onların beynine yerleşsin. zaten senin ki doğruysa o kabul görür o vakit.