kafa olarak hayatta kalma çırpınışlarıdır. her an delirmemek için kendini zorlayan, normal davranmaya çalışan, her şeyi bırakıp kaçmamak için her sabah aynada kendine sorumluluklarını sayan insanların çırpınışıdır.
dünyanın kuralıdır. aslında olması gerekende budur. insan bu fani hayattan çekilmeden önce hayatı boyunca çırpınır , kazanır , çocuk yapar ,çocuğunu yetiştirir ve dünyadaki hayat tiyatrosunda sadece koltuğunu değil kavgasını ,rolunu ona devreder gider.
dünyanın başlangıcından bu güne kadar süre gelen bir davranışımız.Kimi zaman irtibar,para,mevki,çocuklarımız ve benzeri olaylar için gerçekleştiririz ben bunu hep şuna benzetirim fırtınalı bir denizin ortasındaki küçük balıkçı teknesi.
