zihinlerimize kazınmış bir sınıf sistemi. hayatımızın her kademesinde var bu sistem. henüz çocukken dünyanın beynimize yerleştirdiği zihniyet. ne kadar kast sistemini sevmesekte, inkar edemesekte farkında olmadan uyguluyoruz. nasıl mı ?
daha çocukken bile erkek çocukları kendi aralarında en iyi futbol oynayanı lider seçerler, onlara karşı saygı duyardı. o çocuk grubun en önde gideni olurdu.
sonra biraz daha büyüdük, sosyal medya ile tanıştık. en çok beğeniyi alan saygı gördü. arkadaş arasında ilgi odağı oldu. herkes onla takılmak istedi
sonra biraz daha büyüdük. ergen olduk. sigara-içki içmek, giyimimiz, ayakkabılarımız... gibi eylemler girdi hayatımızda. "milli olma" terimi çıktı erkeklerde. "milli olan", içki sigara içen, yaşamış-görmüş sayılırdı. korkulurdu ondan.
daha sonra fakir-zengin, zevk, tarz, ırk, din gibi ayrımları yapar olduk. yani hayatımızın her aşamasında her kademsinde birilerini sınıfladık. bunları yapmayan dışlanırdı. espirilerine gülünmezdi. aynı espiriyi bu malum şeyleri yapmış birisi olsa kahkaha tufanı! ciddiye alınmazdı, sohbeti hep dışarıdan dinlemek zorunda kalırdı, konuyu belirleyemez ya da değiştiremezdi. değiştermeye kalksa duyacağı laflar ortada.
malesef insanlık içgüdülerimiz bunlar bizim ve bunu aşmanın bir yolu yok gibi. ne kadar çok sevmesekte yapıyoruz bunları. savaşlar, cinayetler, intiharlar. ne kadar bela varsa hepsinin içinde bir yerlerde bu vardır.
varlığını tasavvur dahi edemeyen boşa nefes alanların bir insanı öldürmenin tüm insanlığı öldürmek olduğunu bilmemesidir.
he bu katliam yapanları müslüman sayanları da aynı kefeye koymak en doğrusu.
kendini evren varlıklarının en üzerinde tutması, kibridir. ve ayrıca insanlığın en büyük sorunlarından biri de, içindeki pisliğin tuvalete gidip sifonu çekmekle temizlenmeyecek derecede fazla olmasıdır.
