sır verdiği andır. çünkü insan kendine susamaz bazen. ve sır verdiği an en savunmasız olduğu andır. en güzeli bir ağaca söylemektir. ya da akan suya. hiçbir şey deva olmaz ama. içinde bir yangın var. en azından bir nefes al geçer dese birisi. geçer.
savunmasız olduğunun farkında olduğu anlar. eğer farkında değilse kimse öyle olduğunu anlayamaz. çünkü savunmasız olduğunu bir insan ancak kendisi belli eder. yani yoksa tipinden anlaşılmıyor normalde.
