idiocracy filmindeki gelecekte yaşayan insanlar gibi olmaktır. düşünmekten ve hareket etmekten uzak bir yaşayışa doğru gidiyoruz. masa başında hareket etmeden oturup bilgisayarın işlemleri yapmasını sağlıyoruz. eve geldiğimizde televizyonun veya yine bilgisayarın başına geçip uyumadan önce geri kalan saatlerimizi orada harcıyoruz.
sadece beyni uyuşturmaya odaklı programlar, asla gerçekte neler döndüğünü bilemeyeceğimiz siyasi olaylar, hep daha fazlasını almaya teşvik eden reklamlar... elektriklerin kesilmesi bile kaos ortamına döndürüyor yaşamımızı. vereceğimiz en büyük karar listeden yiyeceğimiz yemeğin adını tıklamak. seçmek bile değil tıklamak.
