yaşam içerisinde oynadığımız roller bazen coşku verici olsa da bazen de durağan farklı yaşamlara biçilen sehpa üstü bardak altlığı olmayı gerektirir mi bilinmez ama hayat insanların birbirleri ile ilişkileri reel boyutta olmasa bile sürekli etkileşim halinde oldukarı bir mecradır. misal hayatın tesadüflerden oluşması yaklaşımı etkileşim içinde olduğun yaşamları bilmemenden kaynaklanır şahsen. hiç bir olay sebepsiz meydana gelmez. her olay başka bir olayı tetikler ve bu süreç enerjisi kaybolana kadar döner durur. işte bu süreçte varolduğumuz noktalar bazen başrolde bazen de figüran rolünde çıkmamaza neden olur yaşamda..
ancak insanın edilgen bir yaşam sürmesi edilgen çoşkularla yaşaması yaşama olan bağlılığını körelten şekilde çıkar ortaya. ki aklımda edilgen coşkularla kalan kişiler genellikle hissizleştiğim anlarda verdiğim kararlarla edilgen kimliğe bürünmüşlerdir. yani kararım belki de zincirleme bir reaksiyon oluşturarak hayatımdaki piyonların yerlerini kendince yerleştirmiştir. ne bilim ben belki de su içmem gerekiyor daha fazla...
idiocracy filmindeki gelecekte yaşayan insanlar gibi olmaktır. düşünmekten ve hareket etmekten uzak bir yaşayışa doğru gidiyoruz. masa başında hareket etmeden oturup bilgisayarın işlemleri yapmasını sağlıyoruz. eve geldiğimizde televizyonun veya yine bilgisayarın başına geçip uyumadan önce geri kalan saatlerimizi orada harcıyoruz.
sadece beyni uyuşturmaya odaklı programlar, asla gerçekte neler döndüğünü bilemeyeceğimiz siyasi olaylar, hep daha fazlasını almaya teşvik eden reklamlar... elektriklerin kesilmesi bile kaos ortamına döndürüyor yaşamımızı. vereceğimiz en büyük karar listeden yiyeceğimiz yemeğin adını tıklamak. seçmek bile değil tıklamak.
