bir gün biri istanbul metrosunda yol almaktadır. bir amca*bir durakta biner oturacak yer bulamayınca söylenmeye başlar.
-bunların tüm nedeni o ecevit! onun allah cezasını versin**o gelsin binsin şunlara bir durak gidebiliyormu görelim*şu hale bak, bir göreyim anlatacağım bunları.**olmadı dilekçe vereceğim, gazetelere yollayacağım.vs.vs. uzayıp giderken o biri amcanın yanına yaklaşıp*: amca duymuşmuydun; ecevit vefaat edeli 1 buçuk yıl oldu...
-haa öyle mi? çok iyi adamdı rahmetli. pek iyiydi. pek tam devlet adamıydı.vs.vs.*
malesef engelleyemediğimiz, belki de engellemek için çabalamadığımızı itiraf edemediğimiz olaydır. ölümlerin ardından etraftaki insanlara kolayca atılan suç olması sebebiyle klişeleştiği düşünülen, ama aslında insanların bilinçaltlarında bu cümleyi duymak istememelerinin yatması sebebiyle klişeleşmesine izin verdikleri, en derin pişmanlıklara sebep olabilcek acı gerçektir.
