maddi kriz sebebiyle evde tıkılı kaldığı, sevgilisiyle her an her dakika birlikte vakit geçirmek istediği halde sırf bu sebepten ötürü yapamadığı ve çok acı çektiği zamanlar da bu anlara girer.
final sınavında goz goze geldigin arkadasınla aynı an da "yahuu bu yaz okulunun parası neydi" diye sormak akabinde baslarım sınavına da sorusuna da diyip sınavdan cıkıp denize gitmek o zamandan belliydi benim durumum da felaket senaryosu yazmak icin pek toydum anasını satayım.
en küçük bir teknolojik aleti gördüğümde aklımdan geçen cümle. adamlar neler yapıyor bense türevle uğraşıorum hala. böyle düşndükçe ne kadar aciz olduğumu benden bir halt olmayacağını düşünüyorum.
kitap yazmaya karar veripte,sona geldiğinde; j.k.rowlingin kitabıyla kendi kitabını kıyasladığın andır. ya da bağımlısı olduğun sigara, çay,kola, yada alkol,gibi maddelerden kullanmayacağına tövbe edip, en kısa zamanda tövbeni bozmaya sabırsız davrandığın andır.
burusturulmus kagidi usengeclikten cop kutusuna basket atayim derken dirsekteki o herkesin bildigi siniri(bir yere carpildiginda dirsekten serce parmaga kadar bir uyusmanin yayilmasina sebep olan siniri) pencereye vurup acinin irkilmesiyle geriye dogru cekilen topugu sandalyeye gecirdigi andir.
Lisede matematik yazılılarında milletten kopya dilendiği an.
Etrafa bakarsın millet çatır çutur yazarken, sen mal mal kağıda bakarsın, ışte o zaman dersin ki benden bi bok olmaz...
Ama çalışınca hallediliyormuş lan matematik valla bak, çok kolaymış amk...
facebook sayfasında arkadaşlarının bir bir evlendiğinin resmedilmiş andaki ekrana mal gibi bakmak durumunda ve ertesi sene ailelerine bir birey daha eklendiği andaki resmedilmiş olaya aynı halde bakakalma durumunda.
"yüksek lisans yapacam da not ortalamasının sıkıntısı olmaması için birkaç dersi yükselteyim" şeklinde sikimsonik düşüncem kapsamında bu son dönemimde aldığım 2-3 dersten biri olan ve daha önce aldığım hocadan kat kat iyi bir hocasına sahip olan bir dersin bugünkü vizesinde sıçtıktan sonra bulunduğum andır.
vize zor değildi ama bugün vizenin olduğunu dün syllabus'a bakınca öğrendim. son gece oturup çalıştım konuları da anladım diyordum. vize de üstelik zor mor değildi, kadın gayet kolay sormuş. fakat sen gel akıl tutukluğu yaşa. işlem hatalarını düzeltmek için harcanan zaman da cabası. to sum up, dc'yi yükselteyim diye aldığım dersi en fazla bb getirebilirim, o da kalan şeylerden neredeyse tam puan alırsam.
işte bugün çıkışta yurduma giderken dedim ki, benden bir bok olmaz.
bu benim ilk vakam değil. çok var böyle anlarım. tembelleştim zaten iyice, üstümdeki ataleti silkemedim gitti. bu düzelmez.
