hep hayallerinin, isteklerinin peşinden koşan biri olmuşumdur. istediği oyuncak alınmayınca ağlayan bir çocuk olarak kalmışımdır... her zaman sevdiğim, benim isteklerime göre hareket edecek insanları bulundurmuşumdur etrafımda... ne kadar doğru ne kadar yanlış tartışılır ama umrumda değil doğru olup olmadığı. sadece ne kadar acı çektiğimin farkına varıyorum artık..
dün bir arkadaşımdan duydum
"kaderinden emin olan kederinden emin olur..."
belki bir çok kişi için anlam ifade etmiyor olabilir. ama benim içime işledi, kendime geldim. çünkü acı çekiyorum. istediğim anda istediklerimin olmaması beni mutsuz ediyor hatta çocuk gibi ağlatıyor.
benim ne çok hayalim vardı o'nunla ilgili. önümüzde ki 10 seneyi planlamıştım. nerede yaşayacağımız, evimizin şekli, çocuklarımızın ismi, tatillerde gideceğimiz yerler ve daha bir sürü şey... kendimden o kadar emindim ki planlarımdan birine katılmasa tartışma ortamı yaratırdım. bunların hepsi olacaktı... ama şimdi bakıyorumda geriye sadece kederim kaldı...
