insan bazen yanı başındaki bir kitapta bütün hayatının yazılı olduğunun farkına bile varmıyor; okumaya başladıkça giderek daha iyi anlıyor ve o ana kadar bulanık kalan şeyleri çözebiliyor.
"...
ne yapayım kitabı! kitap da neymiş? içine kişiler sokulmuş bir masal! roman da saçmalık olsun diye yazılmıştır, aylak insanlar okusun diye; inanın bana, canım, benim bunca yıllık deneyimime inanın. ne olacak yani, size shakespeare falan derlerse, bakın, edebiyatta bir shakespeare var derlerse; shakespeare de saçmalık, bütün bunlar cidden saçmalık ve hepsi de sırf hiciv için yapılıyor."
insanlar insancıklar
binlerce yüzbinlerce
insanlar insancıklar
hepsi yaşam derdinde
kimi üzgün kimi şen kimi sevgiyi arar
evlerine dönerken kalplerinde umut var
kimbilir belki yarın dünden güzel olacak
özlenen mutluluğu belki yarın bulacak
bir gün daha başlıyor
insanlar insancıklar
gözlerinde binbir dert
kalplerinde umut var
kimi üzgün kimi şen
kimi sevgiyi arar
evlerine dönerken
kalplerinde umut var
kimbilir belki yarın dünden güzel olacak
özlenen mutluluğu belki yarın bulacak
eğer hepimiz tanrının kulları isek
neden genç bir kız basma entari bulamazken
kokanalar ipeklere bürünsün?
neden biri üç gün aç yatarken
diğeri tıka basa yesin?
ben öyle sanıyorum ki
bunlar tanrının bile gücüne gidiyordur.
Biricik Sevgilim Varvana Aleksiyavna .... Ya şu perde konusunu nasıl buluyorsunuz Varenka? Çok hoş değilmi ? Perdeyi indirdiğiniz zaman "iyi geceler Makar Alekseyeviç,yatma zamanı geldi! " Demek istiyorsunuz Perdeyi kaldırdığınız zamansa; "Günaydın Makar Alekseyeviç, iyi uyudunuz mu ? Nasılsınız Bakalım? Beni Sorarsanız Tanrı'ya Şükür iyiyim, mutluyumda!" Demek istiyorsunuz.
dostoyevski klasiklerinden karşılıklı mektuplarla yaşanan mutluluk, üzüntü ve beklentiler bu kadar güzel anlatılırdı. Okunası Okunduktan sonra kütaphanedeki yerini alası kitap.
geçmiş zamanda sevenlerin mektuplaşarak birbirlerine yaşantılarını anlatması ile beğenimi ve özlemimi kazanmış roman.
dosto usta yazmışta benim beğenim kalmış demi, pehhh. adam neredeyse benim yaşımdayken yazmış bu kitabı. biz buralardan sallarız işte ancak.
neyse efendim bu mektuplarda ikili konuşmalar ve anlatılanlar, sürekli bi samimiyet durumu çok hoşuma gitti. şimdi ki zamanda ise facede durum beğenerek insanlara değer verdiğini sanan zavallı bi nesil geliyor. tehlike büyük. tabii ki aralarında ki az sayıda bu durumun farkında olanları ve ailesinden aldığı ahlakı, terbiyeyi devam ettiren adem evlatlarını ayırıyorum.
bu romanı beğenen beyaz geceleri de beğenir diye tahmin ediyorum.
rivayetlere göre dostoyevskinin ilk romanı olan insancıklar büyük yankı uyandırmasına rağmen beyaz geceler ise bekleneni karşılayamamış, pek beğenilmemiş. ancak bu mektuplaşma olayının tüm roman boyunca devam etmesinden olsa gerek bana beyaz geceler daha iyi gibi geldi. herkesin görüşü farklı olaiblir tabi...
(bkz: #19603246)
kumarbaz ise ikisinden de güzeldir bana ve bir çok kesime göre;
(bkz: #19495962)
yıllardır rafta duran, değerini yeni anladığım mükemmel kitap.
--spoiler--
general, devuşkin'e 100 ruble verince ben almışım gibi sevindim, sonra adam gene gururdan, onurdan bahsedince kendimden utandım amınakoyim.
--spoiler--
