denizin derinliklerinden nefessiz kalmışken su üstüne çıkmak. patika bir yolda yürürken ayak parmakların ucundan gökyüzüne doğru ağır bir şekilde kafanı kaldırırken yüzüne vuran meltemin ferahliğini hissetmek. ve en iyisi nefes alabilmek.
kredi kartı ekstresidir. evet evet ta kendisi... gün gelir, bankamatikte yüz yüze gelinir o gerçekle. elleriniz titrer, mına koyim yaaa denir bankamatik gibi cansız bir varlık ile diyalog kurulur. işte o an anlarsınız yaşamın ne olduğunu...
bi arkadaşın arayıp "bizimkilerle .... yerde takılıyoruz sende gel bekliyoruz" demesiyle acelece üstünü değiştirip büyük bi hazla onların yanına gitmektir bazen yaşadığını hissetmek.
korkmak,üzülmek,acı olaylar yaşamak.çünkü insan hayatı güzel giderken hiçbirşeyin farkında olmaz.ne zaman birşeyler ters gider o zaman yaşadığının farkına varır ve ölmek ister. (bkz: intihar)
