izleyince etkisi altına girilen ve kalbe umut aşılayan filmlerdir.
aklıma gelen iki örnek ise gerçekten şahane iki amerikan yapımı:
birincisi; will smith'in eşsiz oyunculuğuyla harmanlanmış nefis bir film. a father's way isimli film müziği eşliğinde the pursuit of happyness. türkçesi tam da aradığımız türden: umudunu kaybetme.
ikincisi ise hafif nemli toprak kokan ve romantizme sancısız bir lisanla dokunan ve başrollerinde owen wilson'ın olduğu tadı damakta kalan bir film: midnight in paris. bistro fada isimli muazzam müziğine doyamayacağınız filmin türkçesi ise paris'te gece yarısı.
(bkz: shawshank redemption).
--spoiler--
Adam hapishaneden kaçıp kurtuluyor ve mutlu bir hayata başlıyor.
--spoiler--
Daha fazla umut verenini görmedim.
