ne doğru ne yanlış olan önerme, zira insan ne zayıftır ne de güçlü. insan ne ise tam olarak odur, bir eksiği ya da bir fazlası değil. onu olduğu gibi ele almayıp ona "zayıf", "güçlü" gibi kavramları mal etmek insanın zayıflığından ileri gelmektedir. böylece zayıflığına bir kılıf uydurmuş olur insan, ya da güçlülüğünün [ki bu güçlülüğün içinde zayıf olan birisiyle (bu kişi hayali de olabilir) empati kurup kendisini onun zayıflığına mahkum etme zayıflığı vardır] elinden gideceği vb. korkularına çare...
eziklik, beceriksizlik, kompleks, kuruntu, bastırılmıştık, oldurulmuşluk, kıskançlık, aptallık olarak sayılabilir insanın zayıflıklarından birkaçı: aşık olduğu kişiye açılamayan birisi ezik, sevdiği kişiyi etkileyemeyen birisi beceriksiz, başkalarının sevgilisinin olmasından dolayı üzülen birisi kompleksli, "acaba sevgilim beni sevmiyor mu?" diye düşünen birisi kuruntulu, yetişme tarzı olarak sevgilisi olmaması gerektiği öğütlenmiş birisi bastırılmış, kendisi öyle düşünmediği halde çevrenin etkisiyle bir kızı kendisiyle sevgili olunmayası olarak etiketleyen birisi oldurulmuş, başkasının sevgilisinin kendisininkinden güzel olmasından dolayı üzülen birisi kıskanç, aptal olan birisi ise aptaldır.
bütün bu zayıflıklar hayatın çeşitli yerlerinde çeşitli şekillerde gösterirler kendilerini. mesela kimisi için karşı cinsle iyi ilişki kuramama beceriksizliği aptallıkla birleşerek eşcinselliği doğurabilir. bu zayıflık ilerleyen safhalarda kuruntu ve kıskançlıklarla birleşecek ve homofobiklere bok atma türünden saçma sapanlıkları doğuracaktır. hoş, homofobiklerin de bastırılmış eşcinselliklerini kompleks haline getirip kendini reddediş süzgecinden geçebilmiş ezik insanlar olduğunu söylemek mümkündür.
