Birbirimizin zımpara taşı gibi dillerine alışıyoruz. Sevgisizliğe alışıyoruz. Nefret diline alışıyoruz. Her şeye alışıyor insan. Unutuyor işte, hoş unutmasak yaşayamayız zaten. iyi ki unutuyoruz.
Salak olduğumuz için ya da bedenimizin bir içgüdüsel koruma yöntemi olduğu için her şeye alışıyoruz yoksa kafayı yerdik. Bu pisliklere bu dünyanın iğrenç düzenine her şeye alıştık.
aslına bakılırsa hiçbir şeye. istemediğin ne varsa onu her yaşadığında yadırgarsın. ve bu takıntın olur beyninin bir köşesinde. ya yaşarsam diye sorgularsın kendini. önlem alıp, kendini rahatlatmaya çalışırsın evvelinde. bak geliyor deyip, sağlam bir duruş sergilersin. gelebilir de gelmeyebilir de o hamle. ama sen hep tedirgindirsindir. ya tolere olursun. ya da öfkesel bir tepki koyarsın. insanoğlu kendini rahatsız eden ne varsa hiçbir şeye alışmak istemez. alışamaz. sadece alışmış gibi yapar.
Hepsine alışıyor insan, hepsine ne fena
ilaçlar var sevdiğim yıllardır görmediğim
Birileri var, birileri yoktu galiba
Yapmak istemediklerim, yapmayı çok istediklerim.
