insan doğum anından itibaren, bir amok koşucusudur.
hedefi yoktur bu koşunun.
başlangıcını anımsamaz.
yalnız ve anlamsızca koşar
sonunu da algılayamaz.
sadece koşar.
ölümüne koşmaktır yaşamak.
ölümüne, koşmak ve yaşamak.
yaşamak, aslında ölmek midir?
yaşamak ölmekse, ölmek nedir?
yaşamak ve ölmek gerçekten mümkün müdür?
mümkün müdür, yaşarken ölümü sorgulamak ya da ölü bedenini görmezden gelip, ölümü sorgulamak?
insan, ölü doğar ve ölümü yaşar.
aslında yaşam, ölümü alkışlayan bir soytarı gülülüşüdür.
hemen hemen doğru bir tespittir. şöyle ki, her canlı yaşamının sonunda ölecekse ve yaşam ölüme giden bir yol ise otomatik olarak ölümü bekleyen canlılar oluruz. yani yaşarken ölürüz. sanırım anlatabildim.
