fransız filozof alein'e ait sözdür. içeriğine girildiğinde egoizmin keskin kokusu genzi kurutur. her aşkın aslında bir kendini sevme, kendini sevdirme çabası olduğunu gösteren sözdür. insanlar kendilerini sevdikleri için severler. seveyim ki daha çok sevileyim diye. mutluluk arayışındaki insanlar mutluluğa aç olanları tercih ederler örneğin. çünkü mutluluğu yaşayan insan zaten sahip olduğu mutluluğu vermeyecektir, bu mantıkla korkarlar mutsuzlar mutlulardan.
kendilerini mutlu etmek için mutsuzları seçerler. fakat her daim mutluluğu "hakediyorsun" diye gelirler. bu da bir oyundur, kandırmacadır. mutlu ve kendiyle barışık insanlardan korkarlar, "onlar sahip olduklarını paylaşmazlarsa tekrar kırılırım" demekten korkarlar.
tüm bu lanetli oyun, aşk kurmacasının özü olmasına rağmen doğru bir sözdür. insan sevecekse kendi için sevmelidir ki karşındakini kendi gibi görebilsin. tabi gönül ister ki aşk bir sanrıdan doğmasın, gerçeklerin kendisi olsun. fakat onu da tahir ile zühre, leyla ile mecnun, şirin ile ferhat kaptı... bize yalanmış elma şekeri sanrılar kaldı.
sevildiğini sanmanın son adımında sanmak eylemının hiç de güler yüzlü olmadığını farkeder insan. sevilmek için aşık olmak, platonik aşk açısından her bir yandan tekmeler yemek gibi algılanaılır belki.
doğru bi söz. insan ne kadar karşılıksız seviyorum derse desin; yaşadığı aşkı karşılıklıya dönüştürmek için çabalar durur. ha bunun farkında olabilirde olmayabilir de ama bu böyledir. ne kadar tek taraflıyım dersen de bi ümit beklersin. yada bi bakış bi gülüş etkiler seni kafanda uydurduğun saçma nedenlere yada arkadaşlarının olumlu eleştirileriyle o kişiye sürüklenirsin. bazen hayatının hatasını yaparsın onun peşinde seni sevdiğini düşünerek; inat edersin o ne yaparsa yapsın hayır dersin o seni seviyodur sevmiyosa şu hareket neydi dedirtir iç sesin sana... dinlemezsin dinlettirir... sonra sürüklenirsin ya boş yere... ya da daima severek ve sevilerek... ama asla pişman olmadan...
hayır bu söz doğruysa eğer; şu şekilde olması gerekmez mi?
misal ben adamın beni sevdiğine inanıyorum. çaktırmıyor falan ama olsun, seviyor o beni. öyle sanıyorum. fenası aşık oluyorum. sebep mi sebep basit. beni sevdiğini sanıyorum. buraya kadar tamam.
e madem o zaman bu adam da biliyor kendisine aşık olduğumu. farkediyor, anlıyor yani sevildiğini. ha emin olamadı mı öyle sanıyor en azından. benim ona aşık olduğumu yani.
e ben onun beni sevdiğini sanıp ona aşık olmuşum, be adam bu hesaba göre benim seni sevdiğimi sanman ve senin de bana aşık olman lazım değil mi?
