aslında her insanda olması gerekir ve fakat kimilerinde olmayan ya da olamayan sevgi. kimi milliyet adına, kimi din adına, kimi mezhep adına, kimi irk adına, kimi dil adına, kimi sosyo-ekonomik statü adına, kimi cinsiyet adına, kimi sosyo-kültürel statü adına onlarca ayrım yapar kafasında ve en sonunda insan olmaktan çıkar; karşısındakinin de bir insan olduğunu unutur ve diğerine insanlığı dışında her şeyini gösterir.
her insanda olması gerektiği halde nadir bulunan bir sevgi türüdür. öyle ki; hayvan sevgisi hakkında sayfalarca entry girilirken bu konuda aynısını görmek mümkün değildir. belki de insan sevgisinin tanımlaması zor olduğundandır. ne aile, ne arkadaş sevgisine benzer ne de aşka. insan sevgisini belirleyen tek şey sevginin en tok halidir. ne bir kan bağı, ne arkadaş ilişkilerinde ki beklentiler, ne de aşk ilişkilerinde ki güven gereklidir. elbette bu tanıma bütün insanlari sevmek gibi geniş bir algı yüklenebilir. fakat sevgi eksenini dar tutmak hisleri belirlemeyi kolaylaştırır. bir saniye durup düşünseniz aklınıza sırf insan olduğu için sevdiğiniz kaç kişi gelir? bunlar insanların hayatına girip iz bırakmış, belki hiç tanışmamış ama aklına geldikçe iyi hissetiren insanlardır. bu çok değerli kendi kendini besleyen bir sevgi türüdür. insanlar tanımadıkları insanlar hakkında atıp tutmakta zorlanmazken nedense sevmekte zorlanırlar. halbuki her güzel yolu açan kapı sevgi anahtarı ile açılır. umudum o ki insan sevgisinin (gücünün) farkına varılır.
