Baktı ki yapacak hiç bir şeyi yok çok da yoruluyor insanlara ayak uyduramıyor ortalık karakteri bozuk insan dolu. En iyisi diyor öleyim ben. Sonra ölüyor işte. Bi de ecelle olanı var ölümün. Onun hakkında bilgim yok.
çok çeşitli nedenler bir yana, insan evvela, gereklilikten ölür. ölüm bir gereklilik halini almıştır. hatta denilebilir ki, dünyada tek doğru, ölümdür. doğrulanabilir olan tek doğru. çünkü kesindir. insan cansız nesne değildir. cana sahiptir. cana sahip olan herkesin bu doğruya ulaşması kaçınılmazdır. insan tabiat gereği ölür. bu sorunun güzelliği bir tarafa bırakılırsa, bana kalırsa, üzerinde düşünülmesi gereken asıl sorunun, insanın niçin yaşadığıdır.. niçin yaşıyoruz? bir sebep bulamazsak intihara meyil edeceğiz. fakat yaşamamızın bir sebebi olmalıdır. intihar da, camus'ya göre saçmadır. hayata fırlatıldık ve saçmalıklarla baş başa kaldık. bu saçmalara katlanamayan insan, çoğunlukla tabiatı gereği elbet ölür.
"babam fabrikadan aldığı maaşın yarısıyla
20 sene boyunca
taksit ödeyip yapı kooperatifinden bir daire sahibi oldu...
taksitlerin bittiği ay deprem oldu...
ev yıkıldı..
tek yumrukla nakavt...
her zaman böyle olur...
mutlu olmak için
ağır bir çalışma , hayvani bir emek ,
ölesiye bir planlama , kan ter içinde bir çaba gibi
bir sürü faktörün bir araya gelmesi gerekirken ,
